Μαρίνα Σουζέρογλου

Δύσκολο θέμα ε? Κανένας μας δε θέλει να γράφει ή να διαβάζει για παιδιά που κακοποιούνται, αλλά, δυστυχώς, συμβαίνει συχνά και πρέπει να είμαστε ενημερωμένοι. Τώρα τελευταία, φαίνεται να ακούμε όλο και πιο συχνά για ανθρώπους που κακοποιούν ανήλικα στην Ελλάδα και η ερώτηση είναι πάντα μία: «Πώς στο δι@ολο μπορούν να πειράζουν παιδιά και γιατί κανένας δεν το κατάλαβε;». Κάθε πράμα στον καιρό του, όμως.

Πρώτα απ’ όλα, παιδική κακοποίηση δεν είναι μόνο η σωματική ή σεξουαλική κακοποίηση ενός παιδιού, αλλά και η ψυχολογική. Ισχύουν, με λίγα λόγια, όσα και για την κακοποίηση ενηλίκων με τη διαφορά ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με παιδιά κάτω των 18 ετών. Όπως ξέρουμε, ακόμα και οι γονείς που παραμελούν τα παιδιά τους, τα στέλνουν, για παράδειγμα, στο σχολείο νηστικά και με βρώμικα ρούχα, διώκονται για κακοποίηση. Έτσι, λοιπόν, η παιδική κακοποίηση χωρίζεται στις παρακάτω μορφές:

Σεξουαλική κακοποίηση: Περιλαμβάνει οποιαδήποτε σεξουαλική δραστηριότητα στην οποία εμπλέκεται ανήλικος και δεν απαιτεί τη φυσική επαφή με το παιδί.

Σωματική κακοποίηση: Εμφανίζεται όταν το παιδί εκτίθεται σε κίνδυνο ή πληγώνεται σωματικά επίτηδες.

Συναισθηματική κακοποίηση: Περιλαμβάνει τη λεκτική και ψυχολογική κακοποίηση του παιδιού.

Παραμέληση παιδιού: Συμβαίνει όταν ο ενήλικας δεν προσφέρει στο παιδί τα βασικά αγαθά, τροφή, ρούχα, υγιεινή, εκπαίδευση και ιατρική περίθαλψη.

Σεξουαλική κακοποίηση παιδιού

Η σεξουαλική κακοποίηση χωρίζεται σε 2 υποκατηγορίες, με βάση την παρουσία ή απουσία σωματικής επαφής με το παιδί. Η πρώτη περίπτωση είναι αυτή που έχουμε όλοι στο μυαλό μας, όταν ο ενήλικας θωπεύει το παιδί, όταν υπάρχει διείσδυση -σωματική ή με τη χρήση αντικειμένου- και όταν αναγκάζει το παιδί να ξεντυθεί ή/και να προχωρήσει σε διάφορες σεξουαλικές πράξεις. Η δεύτερη περίπτωση χαρακτηρίζεται από την απουσία σωματικής επαφής και τη βλέπουμε όταν ο θύτης εκθέτει τον εαυτό του ή εικόνες και βίντεο με σεξουαλικό περιεχόμενο παιδί, όταν αναγκάζει το παιδί να αυνανιστεί ή να πάρει μέρος σε συζητήσεις σεξουαλικού περιεχομένου. Η κακοποίηση χωρίς επαφή πολλές φορές έχει διαδικτυακή μορφή και ο θύτης επικοινωνεί με το θύμα μέσω των social media.

Παιδοφιλία vs παιδεραστίας

Τώρα θα μου πείτε, όποιος κάνει τέτοια πράγματα σε ένα παιδί έχει πολλές άκομψες ονομασίες και του αξίζουν πολλών ειδών τιμωρίες πέρα από την ποινική, οπότε στον ορισμό θα κολλήσουμε; Καλό είναι να τα ξέρουμε κι αυτά, πάντως.

Παιδόφιλος θεωρείται ο ενήλικας ο οποίος ουσιαστικά μένει στη σκέψη. Έχει σεξουαλικές φαντασιώσεις που περιλαμβάνουν παιδιά και έλκεται από αυτά, αλλά δεν προχωράει στην πράξη. Ο παιδεραστής, από την άλλη, είναι το επόμενο βήμα του παιδόφιλου. Φεύγει από τις φαντασιώσεις του και τις πραγματοποιεί.

Αίτια παιδικής κακοποίησης

Οι έρευνες δεν έχουν καταλήξει ακόμα σε κάποιο σίγουρο αποτέλεσμα, αλλά φαίνεται πως ένας συνδυασμός παραγόντων οδηγούν κάποιον στο να κακοποιήσει σεξουαλικά ένα παιδί. Αρχικά, κάποιες έρευνες έδειξαν ότι ένα μεγάλο ποσοστό παιδεραστών έχει αυξημένα επίπεδα τεστοστερόνης. Μην σας πιάνει πανικός, όμως. Το να έχει κάποιος αυξημένη τεστοστερόνη δεν τον κάνει αυτόματα και παιδεραστή ή εν δυνάμει παιδεραστή.

Ένα δεύτερο κοινό που βρέθηκε σε μεγάλο ποσοστό παιδεραστών είναι το ιστορικό κακοποίησης. Οι περισσότεροι από αυτούς υπέστησαν ως παιδιά κακοποίηση -οποιασδήποτε μορφής- και κατέληξαν από θύματα θύτες. Τώρα αυτό μπορεί να ερμηνευτεί με πολλούς τρόπους -επανάκτηση του ελέγχου που έχασαν ως θύματα, αναπαραγωγή μιας συμπεριφοράς που θεωρούν φυσιολογική κλπ.- αλλά, επίσης, δεν έχει δοθεί μία και αποκλειστική εξήγηση. Ας μην ξεχνάμε ότι, παρ’ όλο που μιλάμε για την ίδια μορφή εγκλήματος, έχουμε να κάνουμε με διαφορετικά άτομα και έτσι πρέπει να τα αξιολογούμε. Το γνωστό «δεν είμαστε όλοι στο ίδιο σακί», κι ας είμαστε.

Σημάδια παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης

Τέτοιου είδους σημάδια μπορούμε να ψάξουμε σε δύο άτομα: στο θύτη και στο θύμα. Να σημειωθεί, παρ’ όλα αυτά, ότι τα παρακάτω σημάδια δε σημαίνουν απαραίτητα και την ύπαρξη παιδικής κακοποίησης. Μην λιντσάρετε όποιον δείτε να ταιριάζει στην περιγραφή του θύτη και μην πιέσετε όποιο παιδί θεωρείτε ότι κακοποιείται απλά και μόνο γιατί κάνατε check στις παρακάτω λίστες.

Πάμε πρώτα στο θύτη.

Θα παραλείψω τα προφανή, όπως το «Αν τον δείτε να επιδεικνύεται σε ένα παιδί, είναι παιδόφιλος» και θα περάσω σε πιο διακριτικές συμπεριφορές που μπορεί να είναι φυσιολογικά ή να είναι σημάδια παιδοφιλίας ή παιδεραστίας. Έτσι, λοιπόν, πιθανά σημάδια παιδοφιλίας έχουμε, όταν βλέπουμε:

• Κάποιον που περνάει περισσότερο χρόνο με παιδιά παρά με άτομα της ηλικίας του

• Κάποιο που φαίνεται να έχει «επιλέξει» ένα ξεχωριστό παιδί και δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για αυτό

• Κάποιον που έχει παιδική συμπεριφορά και παιδικά αντικείμενα, παιχνίδια, videogames κλπ., χωρίς να έχει δικά του παιδιά ή κάποια δικαιολογία για την παρουσία τους

• Κάποιον που δείχνει περισσότερο ενδιαφέρον και φροντίδα για τα παιδιά από το φυσιολογικό με βάση τη σχέση του μαζί τους, πχ. ένας προπονητής που είναι πιο εκδηλωτικός και φιλικός με τα παιδιά απ’ ότι είναι φυσιολογικό

• Κάποιον που παίζει συχνά παιχνίδια που απαιτούν σωματική επαφή με παιδιά, όπως το γαργαλητό

• Κάποιον που βρίσκεται σε σχέση με μια μητέρα (για μονογονεϊκές οικογένειες) και δείχνει περισσότερο ενδιαφέρον για το παιδί της παρά για την ίδια

• Κάποιον που συχνάζει σε μέρη με παιδιά, όπως παιδικές χαρές και πάρκα, χωρίς να έχει δικό του παιδί μαζί.

Περνώντας τώρα στο θύμα, πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί για:

• Ξαφνικές αλλαγές στη διάθεση και την κοινωνικοποίηση: το παιδί κλείνεται στον εαυτό του και στο σπίτι, δε μιλάει με τους φίλους ή τους γονείς του όπως έκανε πριν

• Αλλαγές στις συνήθειες ύπνου: εφιάλτες, αυπνίες, βραδινή ενούρηση

• Συναισθηματικές διαταραχές: ξαφνικός φόβος για πρόσωπα ή μέρη που δε φοβόταν προηγουμένως, άγχος και συμπεριφορά που θυμίζει διαταραχή μετατραυματικού στρες, ντροπή -πχ. το παιδί ξαφνικά ντρέπεται να αλλάξει ρούχα μπροστά στη μαμά του

• Σεξουαλική συμπεριφορά: χρήση λεξιλογίου ή εμφάνιση συμπεριφοράς σεξουαλικού περιεχομένου που δε γνώριζε προηγουμένως

• Φυσικές ενδείξεις: αίμα στα εσώρουχα και τα ρούχα, μελανιές ή σημάδια στα γενετικά όργανα, δυσκολία στο κάθισμα ή πόνος ανάμεσα στα πόδια και στα γενετικά όργανα, εμφάνιση σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων ή εγκυμοσύνης στα κορίτσια.

Τονίζω ξανά ότι πολλά από τα παραπάνω σημάδια είναι φυσιολογικά στο κατάλληλο πλαίσιο. Πολλές συμπεριφορές ενηλίκων μπορεί να οφείλονται σε άλλους παράγοντες -για παράδειγμα, ένας άτεκνος ενήλικας μπορεί να δείχνει υπερβολική σημασία σε παιδιά, γιατί πενθεί για το παιδί που έχασε- και πολλές αλλαγές στη συμπεριφορά του παιδιού μπορούν να εξηγηθούν από τις ορμόνες και την εφηβεία.

Και ήρθε, λοιπόν, ο καιρός για το κάθε πράμα. Πώς στο δι@ολο δεν το καταλαβαίνουν οι τριγύρω; Η επιστημονική εξήγηση που έχει δοθεί ως τώρα είναι η εξής: είμαστε ηλίθιοι. Ακόμα και αν το καταλάβουμε, δε θέλουμε να μπλεχτούμε, γιατί «έλα μωρέ, κάποιος άλλος θα ειδοποιήσει την αστυνομία». Ήρθε η ώρα, όμως, να ξυπνήσουμε και να αφήσουμε τις βλακείες, γιατί αν κάποιος τότε είχε πει «Δε με νοιάζει να μπλεχτώ, είναι λάθος και θα το καταγγείλω», τότε εκείνο το παιδί δε θα είχε αναπαραγάγει την ίδια συμπεριφορά και δε θα είχε γίνει ο θύτης του δικού σου παιδιού. Ναι, ναι, «αυτά συμβαίνουν μόνο σε άλλους, δεν συμβαίνουν σε μένα». Μ’ αυτό το πλευρό να κοιμάσαι. Οι υπόλοιποι, πάντως, θα κοιμόμαστε καλύτερα, γιατί δε θα έχουμε γυρίσει την πλάτη μας σε ένα παιδί.

Γραμμές υποστήριξης παιδικής κακοποίησης

Το παρόν άρθρο επικεντρώθηκε στην σεξουαλική κακοποίηση παιδιών, αλλά οι γραμμές και οι οργανισμοί που ακολουθούν αφορούν σε κάθε μορφή παιδικής κακοποίησης.

Άμεση Δράση Αστυνομίας – 100 ή Ευρωπαϊκός Αριθμός Έκτακτης Ανάγκης – 112

Εθνική Γραμμή για τα Παιδιά SOS – 1056 και Εφαρμογή Chat 1056 μόνο για τα Παιδιά, για να ειδοποιήσει το ίδιο το παιδί μέσω μηνύματος

Εθνική Γραμμή Παιδικής Προστασίας – 1107

ΕΛΙΖΑ-Εταιρία κατά της Κακοποίησης του Παιδιού – 11525

Ευρωπαϊκή Γραμμή Υποστήριξης Παιδιών – 116111

Μαζί για το παιδί – 11525

Παιδικό χωριό S.O.S – 210 3313661-3

Αν έχεις υποψίες ότι κάποιο παιδί υφίσταται κακοποίηση, αλλά δε θέλεις να καλέσεις κάποιον από τους παραπάνω αριθμούς, τουλάχιστον ειδοποίησε κάποιον άλλο που θα το κάνει. Ειδοποίησε το δάσκαλο ή τη δασκάλα του, κάποιον συγγενή -εκτός και αν υποψιάζεσαι ότι ο θύτης είναι μέλος της οικογένειας-, οποιονδήποτε θα κάνει το βήμα και θα το καταγγείλει στις αρχές. Ήρθε η ώρα να ξυπνήσουμε επιτέλους και να δράσουμε. Μη γίνεις ο «Όλη η γειτονιά το ήξερε, αλλά δεν ειδοποίησα κανέναν» τύπος που βλέπουμε συνέχεια στα κανάλια. Και αν γίνεις αυτός, εύχομαι να χάσεις τον ύπνο σου, γιατί δεν έχουν μόνο οι πράξεις συνέπειες. Έχει και η απραξία. Κι εσύ επιβαρύνεις ένα παιδί.

Βιβλιογραφία

Διεθνές Ινστιτούτο για την Κυβερνοασφάλεια – Παιδοφιλία ή Παιδεραστία; Ποια είναι η διαφορά;

https://www.csii.gr/%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%BF%CF%86%CE%B9%CE%BB%CE%AF%CE%B1-%CE%AE-%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B5%CF%81%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%AF%CE%B1-%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%B1-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%B7/

Alaska Department of Health and Social Services: Office of children’s services – Know the signs: Sexual Abuse

http://dhss.alaska.gov/ocs/Pages/childrensjustice/reporting/know_sa_parent.aspx

Helpguide.org – Child Abuse and Neglect

https://www.helpguide.org/articles/abuse/child-abuse-and-neglect.htm

Mayo Clinic – Child abuse

https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/child-abuse/symptoms-causes/syc-20370864

NSPCC – Sexual abuse

https://www.nspcc.org.uk/what-is-child-abuse/types-of-abuse/child-sexual-abuse/

PreventChildAbuse.org – Recognizing Child Abuse: What Parents Should Know

https://preventchildabuse.org/resource/recognizing-child-abuse-what-parents-should-know/

The Mama Bear Effect – Red Flags of Child Predators

https://themamabeareffect.org/red-flags-of-child-predators/

TrueMed-ForLivingMore

 Μαρίνα Σουζέρογλου

Δύσκολο θέμα ε? Κανένας μας δε θέλει να γράφει ή να διαβάζει για παιδιά που κακοποιούνται, αλλά, δυστυχώς, συμβαίνει συχνά και πρέπει να είμαστε ενημερωμένοι. Τώρα τελευταία, φαίνεται να ακούμε όλο και πιο συχνά για ανθρώπους που κακοποιούν ανήλικα στην Ελλάδα και η ερώτηση είναι πάντα μία: «Πώς στο δι@ολο μπορούν να πειράζουν παιδιά και γιατί κανένας δεν το κατάλαβε;». Κάθε πράμα στον καιρό του, όμως.

Πρώτα απ’ όλα, παιδική κακοποίηση δεν είναι μόνο η σωματική ή σεξουαλική κακοποίηση ενός παιδιού, αλλά και η ψυχολογική. Ισχύουν, με λίγα λόγια, όσα και για την κακοποίηση ενηλίκων με τη διαφορά ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με παιδιά κάτω των 18 ετών. Όπως ξέρουμε, ακόμα και οι γονείς που παραμελούν τα παιδιά τους, τα στέλνουν, για παράδειγμα, στο σχολείο νηστικά και με βρώμικα ρούχα, διώκονται για κακοποίηση. Έτσι, λοιπόν, η παιδική κακοποίηση χωρίζεται στις παρακάτω μορφές:

Σεξουαλική κακοποίηση: Περιλαμβάνει οποιαδήποτε σεξουαλική δραστηριότητα στην οποία εμπλέκεται ανήλικος και δεν απαιτεί τη φυσική επαφή με το παιδί.

Σωματική κακοποίηση: Εμφανίζεται όταν το παιδί εκτίθεται σε κίνδυνο ή πληγώνεται σωματικά επίτηδες.

Συναισθηματική κακοποίηση: Περιλαμβάνει τη λεκτική και ψυχολογική κακοποίηση του παιδιού.

Παραμέληση παιδιού: Συμβαίνει όταν ο ενήλικας δεν προσφέρει στο παιδί τα βασικά αγαθά, τροφή, ρούχα, υγιεινή, εκπαίδευση και ιατρική περίθαλψη.

Σεξουαλική κακοποίηση παιδιού

Η σεξουαλική κακοποίηση χωρίζεται σε 2 υποκατηγορίες, με βάση την παρουσία ή απουσία σωματικής επαφής με το παιδί. Η πρώτη περίπτωση είναι αυτή που έχουμε όλοι στο μυαλό μας, όταν ο ενήλικας θωπεύει το παιδί, όταν υπάρχει διείσδυση -σωματική ή με τη χρήση αντικειμένου- και όταν αναγκάζει το παιδί να ξεντυθεί ή/και να προχωρήσει σε διάφορες σεξουαλικές πράξεις. Η δεύτερη περίπτωση χαρακτηρίζεται από την απουσία σωματικής επαφής και τη βλέπουμε όταν ο θύτης εκθέτει τον εαυτό του ή εικόνες και βίντεο με σεξουαλικό περιεχόμενο παιδί, όταν αναγκάζει το παιδί να αυνανιστεί ή να πάρει μέρος σε συζητήσεις σεξουαλικού περιεχομένου. Η κακοποίηση χωρίς επαφή πολλές φορές έχει διαδικτυακή μορφή και ο θύτης επικοινωνεί με το θύμα μέσω των social media.

Παιδοφιλία vs παιδεραστίας

Τώρα θα μου πείτε, όποιος κάνει τέτοια πράγματα σε ένα παιδί έχει πολλές άκομψες ονομασίες και του αξίζουν πολλών ειδών τιμωρίες πέρα από την ποινική, οπότε στον ορισμό θα κολλήσουμε; Καλό είναι να τα ξέρουμε κι αυτά, πάντως.

Παιδόφιλος θεωρείται ο ενήλικας ο οποίος ουσιαστικά μένει στη σκέψη. Έχει σεξουαλικές φαντασιώσεις που περιλαμβάνουν παιδιά και έλκεται από αυτά, αλλά δεν προχωράει στην πράξη. Ο παιδεραστής, από την άλλη, είναι το επόμενο βήμα του παιδόφιλου. Φεύγει από τις φαντασιώσεις του και τις πραγματοποιεί.

Αίτια παιδικής κακοποίησης

Οι έρευνες δεν έχουν καταλήξει ακόμα σε κάποιο σίγουρο αποτέλεσμα, αλλά φαίνεται πως ένας συνδυασμός παραγόντων οδηγούν κάποιον στο να κακοποιήσει σεξουαλικά ένα παιδί. Αρχικά, κάποιες έρευνες έδειξαν ότι ένα μεγάλο ποσοστό παιδεραστών έχει αυξημένα επίπεδα τεστοστερόνης. Μην σας πιάνει πανικός, όμως. Το να έχει κάποιος αυξημένη τεστοστερόνη δεν τον κάνει αυτόματα και παιδεραστή ή εν δυνάμει παιδεραστή.

Ένα δεύτερο κοινό που βρέθηκε σε μεγάλο ποσοστό παιδεραστών είναι το ιστορικό κακοποίησης. Οι περισσότεροι από αυτούς υπέστησαν ως παιδιά κακοποίηση -οποιασδήποτε μορφής- και κατέληξαν από θύματα θύτες. Τώρα αυτό μπορεί να ερμηνευτεί με πολλούς τρόπους -επανάκτηση του ελέγχου που έχασαν ως θύματα, αναπαραγωγή μιας συμπεριφοράς που θεωρούν φυσιολογική κλπ.- αλλά, επίσης, δεν έχει δοθεί μία και αποκλειστική εξήγηση. Ας μην ξεχνάμε ότι, παρ’ όλο που μιλάμε για την ίδια μορφή εγκλήματος, έχουμε να κάνουμε με διαφορετικά άτομα και έτσι πρέπει να τα αξιολογούμε. Το γνωστό «δεν είμαστε όλοι στο ίδιο σακί», κι ας είμαστε.

Σημάδια παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης

Τέτοιου είδους σημάδια μπορούμε να ψάξουμε σε δύο άτομα: στο θύτη και στο θύμα. Να σημειωθεί, παρ’ όλα αυτά, ότι τα παρακάτω σημάδια δε σημαίνουν απαραίτητα και την ύπαρξη παιδικής κακοποίησης. Μην λιντσάρετε όποιον δείτε να ταιριάζει στην περιγραφή του θύτη και μην πιέσετε όποιο παιδί θεωρείτε ότι κακοποιείται απλά και μόνο γιατί κάνατε check στις παρακάτω λίστες.

Πάμε πρώτα στο θύτη.

Θα παραλείψω τα προφανή, όπως το «Αν τον δείτε να επιδεικνύεται σε ένα παιδί, είναι παιδόφιλος» και θα περάσω σε πιο διακριτικές συμπεριφορές που μπορεί να είναι φυσιολογικά ή να είναι σημάδια παιδοφιλίας ή παιδεραστίας. Έτσι, λοιπόν, πιθανά σημάδια παιδοφιλίας έχουμε, όταν βλέπουμε:

• Κάποιον που περνάει περισσότερο χρόνο με παιδιά παρά με άτομα της ηλικίας του

• Κάποιο που φαίνεται να έχει «επιλέξει» ένα ξεχωριστό παιδί και δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για αυτό

• Κάποιον που έχει παιδική συμπεριφορά και παιδικά αντικείμενα, παιχνίδια, videogames κλπ., χωρίς να έχει δικά του παιδιά ή κάποια δικαιολογία για την παρουσία τους

• Κάποιον που δείχνει περισσότερο ενδιαφέρον και φροντίδα για τα παιδιά από το φυσιολογικό με βάση τη σχέση του μαζί τους, πχ. ένας προπονητής που είναι πιο εκδηλωτικός και φιλικός με τα παιδιά απ’ ότι είναι φυσιολογικό

• Κάποιον που παίζει συχνά παιχνίδια που απαιτούν σωματική επαφή με παιδιά, όπως το γαργαλητό

• Κάποιον που βρίσκεται σε σχέση με μια μητέρα (για μονογονεϊκές οικογένειες) και δείχνει περισσότερο ενδιαφέρον για το παιδί της παρά για την ίδια

• Κάποιον που συχνάζει σε μέρη με παιδιά, όπως παιδικές χαρές και πάρκα, χωρίς να έχει δικό του παιδί μαζί.

Περνώντας τώρα στο θύμα, πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί για:

• Ξαφνικές αλλαγές στη διάθεση και την κοινωνικοποίηση: το παιδί κλείνεται στον εαυτό του και στο σπίτι, δε μιλάει με τους φίλους ή τους γονείς του όπως έκανε πριν

• Αλλαγές στις συνήθειες ύπνου: εφιάλτες, αυπνίες, βραδινή ενούρηση

• Συναισθηματικές διαταραχές: ξαφνικός φόβος για πρόσωπα ή μέρη που δε φοβόταν προηγουμένως, άγχος και συμπεριφορά που θυμίζει διαταραχή μετατραυματικού στρες, ντροπή -πχ. το παιδί ξαφνικά ντρέπεται να αλλάξει ρούχα μπροστά στη μαμά του

• Σεξουαλική συμπεριφορά: χρήση λεξιλογίου ή εμφάνιση συμπεριφοράς σεξουαλικού περιεχομένου που δε γνώριζε προηγουμένως

• Φυσικές ενδείξεις: αίμα στα εσώρουχα και τα ρούχα, μελανιές ή σημάδια στα γενετικά όργανα, δυσκολία στο κάθισμα ή πόνος ανάμεσα στα πόδια και στα γενετικά όργανα, εμφάνιση σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων ή εγκυμοσύνης στα κορίτσια.

Τονίζω ξανά ότι πολλά από τα παραπάνω σημάδια είναι φυσιολογικά στο κατάλληλο πλαίσιο. Πολλές συμπεριφορές ενηλίκων μπορεί να οφείλονται σε άλλους παράγοντες -για παράδειγμα, ένας άτεκνος ενήλικας μπορεί να δείχνει υπερβολική σημασία σε παιδιά, γιατί πενθεί για το παιδί που έχασε- και πολλές αλλαγές στη συμπεριφορά του παιδιού μπορούν να εξηγηθούν από τις ορμόνες και την εφηβεία.

Και ήρθε, λοιπόν, ο καιρός για το κάθε πράμα. Πώς στο δι@ολο δεν το καταλαβαίνουν οι τριγύρω; Η επιστημονική εξήγηση που έχει δοθεί ως τώρα είναι η εξής: είμαστε ηλίθιοι. Ακόμα και αν το καταλάβουμε, δε θέλουμε να μπλεχτούμε, γιατί «έλα μωρέ, κάποιος άλλος θα ειδοποιήσει την αστυνομία». Ήρθε η ώρα, όμως, να ξυπνήσουμε και να αφήσουμε τις βλακείες, γιατί αν κάποιος τότε είχε πει «Δε με νοιάζει να μπλεχτώ, είναι λάθος και θα το καταγγείλω», τότε εκείνο το παιδί δε θα είχε αναπαραγάγει την ίδια συμπεριφορά και δε θα είχε γίνει ο θύτης του δικού σου παιδιού. Ναι, ναι, «αυτά συμβαίνουν μόνο σε άλλους, δεν συμβαίνουν σε μένα». Μ’ αυτό το πλευρό να κοιμάσαι. Οι υπόλοιποι, πάντως, θα κοιμόμαστε καλύτερα, γιατί δε θα έχουμε γυρίσει την πλάτη μας σε ένα παιδί.

Γραμμές υποστήριξης παιδικής κακοποίησης

Το παρόν άρθρο επικεντρώθηκε στην σεξουαλική κακοποίηση παιδιών, αλλά οι γραμμές και οι οργανισμοί που ακολουθούν αφορούν σε κάθε μορφή παιδικής κακοποίησης.

Άμεση Δράση Αστυνομίας – 100 ή Ευρωπαϊκός Αριθμός Έκτακτης Ανάγκης – 112

Εθνική Γραμμή για τα Παιδιά SOS – 1056 και Εφαρμογή Chat 1056 μόνο για τα Παιδιά, για να ειδοποιήσει το ίδιο το παιδί μέσω μηνύματος

Εθνική Γραμμή Παιδικής Προστασίας – 1107

ΕΛΙΖΑ-Εταιρία κατά της Κακοποίησης του Παιδιού – 11525

Ευρωπαϊκή Γραμμή Υποστήριξης Παιδιών – 116111

Μαζί για το παιδί – 11525

Παιδικό χωριό S.O.S – 210 3313661-3

Αν έχεις υποψίες ότι κάποιο παιδί υφίσταται κακοποίηση, αλλά δε θέλεις να καλέσεις κάποιον από τους παραπάνω αριθμούς, τουλάχιστον ειδοποίησε κάποιον άλλο που θα το κάνει. Ειδοποίησε το δάσκαλο ή τη δασκάλα του, κάποιον συγγενή -εκτός και αν υποψιάζεσαι ότι ο θύτης είναι μέλος της οικογένειας-, οποιονδήποτε θα κάνει το βήμα και θα το καταγγείλει στις αρχές. Ήρθε η ώρα να ξυπνήσουμε επιτέλους και να δράσουμε. Μη γίνεις ο «Όλη η γειτονιά το ήξερε, αλλά δεν ειδοποίησα κανέναν» τύπος που βλέπουμε συνέχεια στα κανάλια. Και αν γίνεις αυτός, εύχομαι να χάσεις τον ύπνο σου, γιατί δεν έχουν μόνο οι πράξεις συνέπειες. Έχει και η απραξία. Κι εσύ επιβαρύνεις ένα παιδί.

Βιβλιογραφία

Διεθνές Ινστιτούτο για την Κυβερνοασφάλεια – Παιδοφιλία ή Παιδεραστία; Ποια είναι η διαφορά;

https://www.csii.gr/%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%BF%CF%86%CE%B9%CE%BB%CE%AF%CE%B1-%CE%AE-%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B5%CF%81%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%AF%CE%B1-%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%B1-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%B7/

Alaska Department of Health and Social Services: Office of children’s services – Know the signs: Sexual Abuse

http://dhss.alaska.gov/ocs/Pages/childrensjustice/reporting/know_sa_parent.aspx

Helpguide.org – Child Abuse and Neglect

https://www.helpguide.org/articles/abuse/child-abuse-and-neglect.htm

Mayo Clinic – Child abuse

https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/child-abuse/symptoms-causes/syc-20370864

NSPCC – Sexual abuse

https://www.nspcc.org.uk/what-is-child-abuse/types-of-abuse/child-sexual-abuse/

PreventChildAbuse.org – Recognizing Child Abuse: What Parents Should Know

https://preventchildabuse.org/resource/recognizing-child-abuse-what-parents-should-know/

The Mama Bear Effect – Red Flags of Child Predators

https://themamabeareffect.org/red-flags-of-child-predators/

TrueMed-ForLivingMore