Καρκίνος του Ήπατος: Συμπτώματα – Αντιμετώπιση

6-11-2022

Μαρία – Ελένη Κυριακού

Εννοιολογικός προσδιορισμός

Ο καρκίνος του ήπατος ή ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα (ή ηπάτωμα) είναι ο πιο συχνός πρωτοπαθής κακοήθης όγκος του ήπατος στους ενήλικες. Ο όγκος αποτελείται από ηπατοκύτταρα και μεγάλο ποσοστό ασθενών πάσχει ήδη από κίρρωση ή ηπατίτιδα Β. Διακρίνεται σε πρωτοπαθή, όταν η νόσος αρχίζει από το ήπαρ και σε δευτεροπαθή, όταν προέρχεται από μεταστάσεις πρωτοπαθών όγκων που εντοπίζονται σε άλλα όργανα (στόμαχος, πνεύμονας κ.α.). Τα δευτεροπαθή νεοπλάσματα του ήπατος έχουν την μεγαλύτερη συχνότητα (70%). Η μετάσταση των καρκινικών κυττάρων πραγματοποιείται με τα αιμοφόρα αγγεία. Από τους πρωτοπαθείς όγκους του ήπατος το 80% προέρχεται από τα ηπατικά κύτταρα που ονομάζονται ηπατοκυτταρικά καρκινώματα ενώ το 10% από τα ενδοηπατικά χοληφόρα αγγεία και ονομάζονται χολαγγειοκαρκινώματα.

Επίπτωση και Επιπολασμός

Ο καρκίνος του ήπατος είναι συχνή νόσος και αποτελεί τη δεύτερη πιο συχνή αιτία θανάτου σχετιζόμενη με τον καρκίνο παγκοσμίως και ειδικότερα σε περιοχές της Ασίας και της Αφρικής όπου η επίπτωση φτάνει μέχρι και τα 500 περιστατικά ανά 100.000 πληθυσμό. Αντίθετα, στις Η.Π.Α το ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα είναι σπάνιο και αντιπροσωπεύει ποσοστό μόλις το 0,5-2% όλων των μορφών καρκίνου. Επιπλέον, η επίπτωση της νόσου είναι σχεδόν διπλάσια στους άνδρες από ό,τι στις γυναίκες.

Αιτιολογικοί Παράγοντες

Οι περισσότεροι πρωτογενείς καρκίνοι του ήπατος οφείλονται σε:

  • Χρόνια ηπατίτιδα C
  • Χρόνια ηπατίτιδα B
  • Κίρρωση
  • Χρόνια έκθεση σε αφλατοξίνη
  • Χρόνια κατανάλωση αλκοόλης
  • Μη αλκοολική λιπώδης διήθηση του ήπατος

Κλινική εικόνα

Οι αρχικές εκδηλώσεις του ηπατοκυτταρικού καρκινώματος συχνά δεν γίνονται αντιληπτές εξαιτίας της ύπαρξης κίρρωσης ή χρόνιας ηπατίτιδας.  Τα πρώιμα συμπτώματα δεν είναι ειδικά και περιλαμβάνουν ανορεξία, απώλεια βάρους, κακουχία, λήθαργο και πυρετό αγνώστου αιτιολογίας. Ο ασθενής συνήθως προσέρχεται στην μονάδες υγείας λόγω του διάχυτου κοιλιακού πόνου ή της ψηλαφητής μάζας στο δεξιό άνω κοιλιακό τεταρτημόριο. Το ήπαρ στην ψηλάφηση εμφανίζεται σκληρό και ανώμαλο ενώ στην συνέχεια θα εμφανιστεί ίκτερος και ασκίτης. Καθώς ο όγκος εξελίσσεται μπορεί να παρατηρηθεί ηπατική ανεπάρκεια με πυλαία υπέρταση, σπληνομεγαλία και μεταβολικές διαταραχές.

Διάγνωση

Ως διαγνωστικό μέσω για την ανίχνευση του καρκίνου του ήπατος χρησιμοποιείται το υπερηχογράφημα. Η αξονική και η μαγνητική τομογραφία προσδιορίζουν το μέγεθος και τον βαθμό διήθησης των όγκων. Η διάγνωση μπορεί να επιβεβαιωθεί με ιστολογική βιοψία ήπατος. Επίσης, έχει παρατηρηθεί πως τα επίπεδα α-εμβρυικής σφαιρίνης του ορού που είναι φυσιολογικά χαμηλά στους ενήλικες, εκτός των εγκύων, στους περισσότερους ασθενείς με ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα παρουσιάζονται αυξημένα. 

Θεραπεία

Οι μικροί καρκινικοί όγκοι που δεν έχουν διηθήσει αγγεία και δεν έχουν επεκταθεί έξω από το ήπαρ μπορούν να αφαιρεθούν με χειρουργική επέμβαση ή να εξαλειφθούν με θεραπεία ραδιοσυχνότητας ή με έγχυση παραγόντων στον όγκο. Η ακτινοθεραπεία χρησιμοποιείται για την συρρίκνωση του όγκου, την μείωση της πίεσης που ασκείται στα παρακείμενα όργανα και για την αντιμετώπιση του πόνου. Η χημειοθεραπεία μπορεί να εφαρμοσθεί ως πρωταρχική θεραπεία, με ενθαρρυντικά αποτελέσματα όσον αφορά την παράταση της επιβίωσης. Η θεραπεία σε ανεγχείρητες περιπτώσεις περιλαμβάνει αναλγητικά και ανακουφιστική παρακέντηση της κοιλίας εφόσον υπάρχει μεγάλη ποσότητα ασκιτικού υγρού. Είναι δυνατόν να χορηγηθούν και κυτταροστατικά φάρμακα (φλοουρακίλη) με τα οποία παρατείνεται η ζωή του ασθενή. 

Η μεταμόσχευση ήπατος αποτελεί θεραπεία εκλογής, αν και περιορίζεται ανάλογα με την διαθεσιμότητα των δωρητών οργάνων. Υποψήφιοι είναι μόνο οι ασθενείς με μονήρη όγκο μεγέθους έως 5cm σε διάμετρο ή να υπάρχουν το μέγιστο 3 βλάβες διαμέτρου μέχρι 3cm.

Πρόγνωση

Τα ποσοστά 5ετους επιβίωσης αγγίζουν το 50% με χειρουργική αφαίρεση ή μεταμόσχευση ήπατος. Για τα περιστατικά προχωρημένου σταδίου καρκίνου του ήπατος, η ολική επιβίωση παραμένει κάτω από ένα χρόνο. Ας σημειωθεί πως η πρόγνωση καθορίζεται από την σοβαρότητα του υποκείμενου ηπατικού νοσήματος.

Βιβλιογραφία

Χαράτση – Γιωτάκη Ε(2014). Σύγχρονη Εσωτερική Παθολογία. 2η Έκδοση. Εκδόσεις Ιδιωτική, Ιωάννινα, 271- 272.

Benjamin I.J, Griggs R.C, Wing E.J, Fitz J.G(2018). Andreoli & Carpenter’s Cecil Βασική Παθολογία. 6η Ελληνική Έκδοση. Επιμέλεια: ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ Α.Δ. et al. Εκδόσεις Broken Hill Publishers LTD, Λευκωσία, 548.

LeMone P, Burke K, Bauldoff G(2014). Παθολογική-Χειρουργική Νοσηλευτική Κριτική Σκέψη Κατά τη Φροντίδα του Ασθενούς. Τόμος Β, 5η Έκδοση. Επιμέλεια: ΠΑΝΑΝΟΥΔΑΚΗ – ΜΠΡΟΚΑΛΑΚΗ Η. Ιατρικές Εκδόσεις Λαγός Δημήτριος, Αθήνα, 898 – 900.

Κοινοποιήστε 

Παραφίμωση: Αίτια, Συμπτώματα, Επιπλοκές και Θεραπευτική Αντιμετώπιση

Παραφίμωση: Αίτια, Συμπτώματα, Επιπλοκές και Θεραπευτική Αντιμετώπιση

Η παραφίμωση είναι μία επείγουσα ιατρική κατάσταση κατά την οποία η ακροποσθία, δηλαδή το δέρμα που καλύπτει την κεφαλή του πέους, δεν επιστρέφει στη φυσιολογική της θέση μετά την έλξη προς τα πίσω

Βρείτε μας στο Facebook και στο Instagram

Επικοινωνία
 Η ομάδα μας
Διαφημιστείτε στη truemed.gr
Όροι χρήσης
Προσωπικά δεδομένα
Copyright©Truemed
Για περισσότερη ζωή
Designed – Developed by Premiumweb.gr

 

| Επικοινωνία | Η ομάδα μας | Διαφημιστείτε στη truemed.gr|  | Όροι χρήσης | Προσωπικά δεδομένα | Copyright©Truemed | |Για περισσότερη ζωή |
Designed – Developed by Premiumweb.gr

 

© 2019 TrueMed Media. All rights reserved. Our website services, content, and products are for informational purposes only. TrueMed Media does not provide medical advice, diagnosis, or treatment.