Oικογενειοκεντρική φροντίδα στις μονάδες εντατικής θεραπείας παιδών

30-01-2023

Χρήστος Λιαχνής

ΜΟΝΑΔΑ ΕΝΤΑΤΙΚΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ & Ο ΘΕΣΜΟΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ

 

Η Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) είναι ένα ειδικό τμήμα του Νοσοκομείου όπου παρέχονται υπηρεσίες Επείγουσας και Εντατικής Ιατρικής. Υπάρχουν και ειδικές μονάδες για κάποιες ιατρικές ειδικότητες, ανάλογα με τις ανάγκες. 

Υπάρχουν ειδικές μορφές ΜΕΘ, οι οποίες χωρίζονται σε δύο κύριες κατηγορίες, τις ΜΕΘ ενηλίκων και τις παιδιατρικές. 

Η Παιδιατρική ΜΕΘ χωρίζεται σε: 

  • Νεογνική ΜΕΘ (για νεογέννητα και βρέφη μέχρι 28 ημερών)
  • Μονάδα Παίδων

Η πρώτη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας ιδρύθηκε στη Κοπεγχάγη το 1953 λόγω της επιδημίας πολιομυελίτιδας (επειδή πολλοί ασθενείς απαιτούσαν σταθερό αερισμό και παρακολούθηση) Τη δεκαετία του 1960 αναγνωρίστηκε η σημαντικότητα των καρδιακών αρρυθμιών σαν αιτία νοσηρότητας και θνητότητας στο έμφραγμα του μυοκαρδίου. Αυτό οδήγησε σε χρήση ρουτίνας τη συνεχή παρακολούθησης της καρδιακής λειτουργίας (monitoring) στις MEΘ.

Η οικογένεια είναι ο πρώτος σημαντικός κοινωνικός θεσμός στη ζωή του ανθρώπου αφού από την παιδική ηλικία ως την ενηλικίωση διαμορφώνει τον τρόπο συμπεριφοράς, την προσωπικότητα και την ιδιοσυγκρασία του ατόμου. Θεωρείται το θεμέλιο στην οργάνωση των ανθρώπινων κοινωνιών και γι’ αυτό προστατεύεται από νόμους.

 

Ο θεσμός της οικογένειας εμφανίζεται σε όλες τις ανθρώπινες κοινωνίες από τα πανάρχαια χρόνια και οι βασικοί στόχοι του είναι:

  • βιολογική αναπαραγωγή της κοινωνίας,
  • αγωγή, η εκπαίδευση και η κοινωνικοποίηση των ατόμων,
  • αμοιβαία προστασία και υποστήριξη των μελών της, που πηγάζουν από την αγάπη και τη στοργή που τα συνδέει. 

Οι άνθρωποι ζούμε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μας ή και ολόκληρη τη ζωή μας μέσα σε μια οικογένεια. Η οικογένεια φροντίζει για την ανατροφή των παιδιών, ικανοποιώντας τις φυσιολογικές τους ανάγκες. Ταυτόχρονα, μέσα στο οικογενειακό περιβάλλον όταν κυριαρχούν η αγάπη, ο σεβασμός και η κατανόηση, τα άτομα ωριμάζουν πνευματικά και ψυχικά και αναπτύσσουν την προσωπικότητά τους.

Τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερη έμφαση έχει δοθεί στην οικογενειακά προσανατολισμένη προσέγγιση του αρρώστου ενώ ταυτόχρονα έχει αναγνωριστεί ο σημαντικός ρόλος της οικογένειας όσον αφορά την έκβαση της νόσου. Η οικογένεια αποτελεί ένα σύστημα ατόμων που αλληλοσυνδέονται μέσα σε έναν οργανωμένο και προβλέψιμο τρόπο επικοινωνίας και λειτουργούν ως μονάδα. 

Η «δυναμική» της οικογένειας αλλάζει σημαντικά μετά την εισαγωγή ενός μέλους στο νοσοκομείο καθώς δημιουργείται μια νέα πραγματικότητα που έχει άμεσες και έμμεσες συνέπειες σε όλα σχεδόν τα επίπεδα της ψυχοσυναισθηματικής και κοινωνικής ζωής της οικογένειας.

Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΣΤΗ ΜΕΘ

 

Η εισαγωγή ενός παιδιού στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας αποτελεί ένα στρεσογόνο γεγονός τόσο για το ίδιο, όσο και για την οικογένειά του, με βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες αρνητικές ψυχολογικές επιδράσεις. 

Ένα μοντέλο οικογενειοκεντρικής φροντίδας προτείνεται όλο και περισσότερο για τις ΜΕΘ Παίδων. Η εμπλοκή της οικογένειας, η συνεργασία του ιατρονοσηλευτικού προσωπικού με τους γονείς και η συμμετοχή αυτών στη λήψη αποφάσεων, μπορεί να επιδράσει θετικά στην ψυχολογία τους.

  • Πολιτική ανοιχτού 24ωρου επισκεπτηρίου των γονιών στη ΜΕΘ Παίδων: Οι γονείς να μπορούν να επισκέπτονται και να μένουν με το παιδί τους όσο αυτοί επιθυμούν, ενώ ειδικά διαμορφωμένος χώρος για ανάπαυση και ύπνο των γονιών στο χώρο του νοσοκομείου, κρίνεται αναγκαίος. 
  • Συνεργασία της ιατρικής ομάδας με τους γονείς στην καθημερινή λήψη αποφάσεων στην θεραπεία του παιδιού: Οι γονείς να βρίσκονται παρόντες στις καινούργιες αποφάσεις της ιατρικής ομάδας για την συνέχεια της θεραπείας του παιδιού τους, ενήμεροι για τις εξελίξεις και την πρόοδο της κατάστασης του παιδιού. Επίσης, να δίνεται η δυνατότητα στους γονείς να εκπαιδευτούν και συμβάλλουν στη θεραπεία του παιδιού τους.   
  • Παρουσία των γονιών κατά την διάρκεια επεμβατικών παρεμβάσεων και καρδιοαναπνευστικής αναζωογόνησης: Εάν το επιθυμούν, οι γονείς να μπορούν να παραμένουν δίπλα στο παιδί τους κατά την διάρκεια επεμβάσεων ή ακόμα και στην διαδικασία της καρδιοαναπνευστικής αναζωογόνησης. Βέβαια, σε πολλές περιπτώσεις η παρουσία των γονιών μπορεί να δημιουργήσει μεγάλο άγχος τόσο στους ιδίους όσο και στο ιατρονοσηλευτικό προσωπικό ενώ σε πολλές περιπτώσεις το ίδιο το χωροταξικό περιβάλλον δεν θα επιτρέπει την παραμονή της οικογένειας στο χώρο.  
  • Ψυχολογική υποστήριξη του παιδιού και της οικογένειας από ειδικό.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ- ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

 

Οι παραπάνω ενέργειες θα δώσουν στην οικογένεια έναν ισάξιο ρόλο δίπλα στην ιατρική και νοσηλευτική ομάδα στο νοσοκομείο. 

Τα αναμενόμενα ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ είναι: 

  • Η παρουσία της οικογένειας μειώνει το άγχος που δημιουργεί στο παιδί ο  αποχωρισμός από το οικογενειακό περιβάλλον, δημιουργώντας ένα οικείο περιβάλλον στο οποίο το παιδί θα αποδεχτεί την παρεχόμενη φροντίδα και τις παρεμβάσεις με λιγότερες αρνητικές αντιδράσεις (φόβος, ανησυχία) και ενδεχομένως να μειωθεί και η απαιτούμενη διάρκεια νοσηλείας.
  • Όταν υπάρχει ενεργός συμμετοχή των γονέων στη ιατρονοσηλευτική φροντίδα του παιδιού, αυτοί αποκτούν εμπιστοσύνη προς το προσωπικό και δημιουργούν θετικές σχέσεις, αισθάνονται χρήσιμοι και σημαντικοί κατά τη νοσηλεία του παιδιού τους, βιώνουν λιγότερο άγχος, φόβο και ανησυχία. Αποκτούν νέες γνώσεις και μαθαίνουν δεξιότητες σε θέματα φροντίδας υγείας ενώ βελτιώνονται και ενισχύονται οι οικογενειακές σχέσεις.
  • Η παρουσία του γονιού στις τελευταίες στιγμές του παιδιού στη ΜΕΘ, συμβάλλει στη μείωση του μεταθανάτιου στρες και στην αίσθηση ότι “έγινε η μέγιστη προσπάθεια για το παιδί του”. 

Συνοψίζοντας, μια οικογενειοκεντρική προσέγγιση της φροντίδας στις ΜΕΘ Παίδων αποδεικνύεται ότι θα έχει θετική επίδραση για τους γονείς και το παιδί -ασθενή, με γνώμονα τις ξεχωριστές αξίες, προτιμήσεις και ανάγκες κάθε οικογένειας. Στην Ελλάδα, γίνεται προσπάθεια να ακολουθηθεί το παραπάνω μοτίβο χωρίς απόλυτη επιτυχία. 

Λέξεις – κλειδιά: family-centered care, nursing, pediatric intensive care unit, picu.

Βιβλιογραφία: 

  • Bloomer, M.J. et al. (2015) ‘Nursing care for the families of the dying child/infant in paediatric and neonatal ICU: Nurses’ emotional talk and sources of discomfort. A mixed methods study’, Australian Critical Care, 28(2), pp. 87–92. Available at: https://doi.org/10.1016/j.aucc.2015.01.002.
  • Butler, A., Copnell, B. and Willetts, G. (2014) ‘Family-centred care in the paediatric intensive care unit: an integrative review of the literature’, Journal of Clinical Nursing, 23(15–16), pp. 2086–2100. Available at: https://doi.org/10.1111/jocn.12498.
  • Coats, H. et al. (2018) ‘Nurses’ Reflections on Benefits and Challenges of Implementing Family-Centered Care in Pediatric Intensive Care Units’, American Journal of Critical Care, 27(1), pp. 52–58. Available at: https://doi.org/10.4037/ajcc2018353.
  • Davidson, J.E. et al. (2017) ‘Guidelines for Family-Centered Care in the Neonatal, Pediatric, and Adult ICU’:, Critical Care Medicine, 45(1), pp. 103–128. Available at: https://doi.org/10.1097/CCM.0000000000002169.
  • Hill, C., Knafl, K.A. and Santacroce, S.J. (2018) ‘Family-Centered Care From the Perspective of Parents of Children Cared for in a Pediatric Intensive Care Unit: An Integrative Review’, Journal of Pediatric Nursing, 41, pp. 22–33. Available at: https://doi.org/10.1016/j.pedn.2017.11.007.
  • Meert, K.L., Clark, J. and Eggly, S. (2013) ‘Family-Centered Care in the Pediatric Intensive Care Unit’, Pediatric Clinics of North America, 60(3), pp. 761–772. Available at: https://doi.org/10.1016/j.pcl.2013.02.011.
  • van Mol, M.M. et al. (2017) ‘Patient- and family-centred care in the intensive care unit: a challenge in the daily practice of healthcare professionals’, Journal of Clinical Nursing, 26(19–20), pp. 3212–3223. Available at: https://doi.org/10.1111/jocn.13669.
  • Mortensen, J. et al. (2015) ‘Family-centred care and traumatic symptoms in parents of children admitted to PICU’, Scandinavian Journal of Caring Sciences, 29(3), pp. 495–500. Available at: https://doi.org/10.1111/scs.12179.
  • Wikipedia: «Μονάδα Εντατικής Θεραπείας» Available at: https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%BF%CE%BD%CE%AC%CE%B4%CE%B1_%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82_%CE%B8%CE%B5%CF%81%CE%B1%CF%80%CE%B5%CE%AF%CE%B1%CF%82

 

Κοινοποιήστε 

Παραφίμωση: Αίτια, Συμπτώματα, Επιπλοκές και Θεραπευτική Αντιμετώπιση

Παραφίμωση: Αίτια, Συμπτώματα, Επιπλοκές και Θεραπευτική Αντιμετώπιση

Η παραφίμωση είναι μία επείγουσα ιατρική κατάσταση κατά την οποία η ακροποσθία, δηλαδή το δέρμα που καλύπτει την κεφαλή του πέους, δεν επιστρέφει στη φυσιολογική της θέση μετά την έλξη προς τα πίσω

Βρείτε μας στο Facebook και στο Instagram

Επικοινωνία
 Η ομάδα μας
Διαφημιστείτε στη truemed.gr
Όροι χρήσης
Προσωπικά δεδομένα
Copyright©Truemed
Για περισσότερη ζωή
Designed – Developed by Premiumweb.gr

 

| Επικοινωνία | Η ομάδα μας | Διαφημιστείτε στη truemed.gr|  | Όροι χρήσης | Προσωπικά δεδομένα | Copyright©Truemed | |Για περισσότερη ζωή |
Designed – Developed by Premiumweb.gr

 

© 2019 TrueMed Media. All rights reserved. Our website services, content, and products are for informational purposes only. TrueMed Media does not provide medical advice, diagnosis, or treatment.