Μυασθένεια Gravis: Μήνας Ευαισθητοποίησης

Σουβατζή Ελευθερία Μπριγκίτε

Η Μυασθένεια Gravis αποτελεί μία χρόνια αυτοάνοση νευρομυϊκή διαταραχή που επηρεάζει τους σκελετικούς μύες. 

ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΑ 

Η νόσος αυτή επηρεάζει τις γυναίκες τρεις φορές περισσότερο σε σχέση με τους άντρες, και η ηλικία έναρξης είναι 20 – 30 ετών για τις γυναίκες και 60 – 70 ετών για τους άντρες. Η τόση μεγάλη διαφορά στην ηλικία έναρξης μεταξύ των δύο φύλων παραμένη άγνωστης αιτιολογίας. 

ΑΙΤΙΟΠΑΘΟΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΘΟΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ 

Όπως σε κάθε άλλη αυτοάνοση νόσο, η αιτία εμφάνισης της παραμένει άγνωστη. Η παθογένεια της νόσου εμφανίζεται στους υποδοχείς της ακετυλοχολίνης (ένας νευροδιαβιβαστής που συμβάλλει στην κίνηση του σώματος), όπου αυτοί αδυνατούν να προσλάβουν την ακετυλοχολίνη που συνεχίζει να παράγεται κανονικά στο κυτταρόπλασμα των νευρικών κυττάρων. 

ΠΗΓΗ: https://behealthy.news/wp-content/uploads/2017/06/Myasthenia-Gravis-Treatment.jpg

ΣΥΝΟΣΗΡΟΤΗΤΑ 

Οι ασθενείς που προσβάλλονται από Μυασθένεια Gravis φαίνεται συχνά να πάσχουν παράλληλα και από κάποια ασθένεια από τις παρακάτω: Θυρεοτοξίκωση (Υπερθυρεοειδισμός), Ρευματοειδή Αρθρίτιδα και Συστηματικό Ερυθηματώδη Λύκο. Η συσχέτιση των ασθενειών με την Μυασθένεια Gravis παραμένει άγνωστη, ωστόσο πιστεύεται ότι η μία συνδέεται με την άλλη με κάποιον τρόπο. 

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ 

ΟΦΘΑΛΜΙΚΑ 

– βλεφαρόπτωση 

– διπλωπία 

– δυσφαγία 

– δυσαρθρία 

– αδυναμία των μυών του προσώπου 

ΜΥΟΣΚΕΛΕΤΙΚΑ 

– μειωμένη λειτουργικότητα των μυών των χεριών, των βραχιόνιων, των κάτω άκρων και του αυχένα – μυϊκή αδυναμία 

– κόπωση 

ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΑ 

– εξασθένηση μεσοπλεύριων 

– μείωση κινητικότητας διαφράγματος 

– δύσπνοια 

– διαταραχή της ανταλλαγής αερίων 

ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΑ 

– δυσχέρεια μάσησης και κατάποσης 

– μείωση κινητικότητας της γλώσσας 

– αδυναμία σίτισης 

ΠΗΓΗ: https://d210l363atydpf.cloudfront.net/wp-content/uploads/2019/11/myasthenia-gravis-400×280.jpg

ΔΙΑΓΝΩΣΗ 

– λήψη ιστορικού 

– διεξοδική νευρολογική εξέταση 

– αξονική τομογραφία θώρακα 

– εργαστηριακές εξετάσεις 

– δοκιμασία Tensilon 

– ηλεκτρομυογραφικές εξετάσεις 

– ηλεκτρομυογραφία μεμονωμένης νευρικής ίνας 

ΘΕΡΑΠΕΙΑ 

Η θεραπεία βασίζεται στην λήψη φαρμακευτικής αγωγής για την βελτίωση των συμπτωμάτων (αναστολείς της ακετυλοχολινεστεράσης, κορτιζόνη), στην υποβοήθηση του ασθενή και της οικογένειας για την κάλυψη σωματικών και ψυχοκοινωνικών αναγκών όταν τα συμπτώματα της ασθένειας είναι σε έξαρση, στην πρόληψη των επιπλοκών, στην αφαίρεση του θύμου αδένα σε άτομα με δυσπλασία αδένα και σε πλασμαφαίρεση. 

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ 

Η Μυασθένεια Gravis αποτελεί μία αυτοάνοση νόσο που προσβάλλει κατά κύριο λόγο γυναίκες σε νεαρή ηλικία. Παρουσιάζει υφέσεις και εξάρσεις καθώς και ήπια αλλά και πιο βαριά μορφή. Η αιτία παραμένει άγνωστη και δεν υπάρχει θεραπεία. Η φροντίδα βασίζεται στην βελτίωση των συμπτωμάτων καθώς και στην διασφάλιση μιας ποιοτικής ζωής. 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ 

– Βασιλόπουλος (2016) Νευρολογία, Εκδόσεις Broken Hill , Κύπρος 

– LeMone P., Burke K., και Baulfdoff G., 2004/2008, Medical – Surgical Nursing: Critical Thinking in Client Care, USA: Pearson, Πανουδάκη – Μπροκαλάκη Η. (επιμ.), 2014, Παθολογική – Χειρουργική Νοσηλευτική: Κριτική Σκέψη κατά την Φροντίδα του Ασθενούς, Αθήνα: Ιατρικές Εκδόσεις Λαγός Δημήτριος 

Σουβατζή Ελευθερία – Μπριγκίτα, Τμήμα Νοσηλευτικής 

Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής 

True Med – For Living More