ΓΡΙΠΗ H1N1 – ΟΣΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ

8-12-2024

ΧΡΗΣΤΟΣ ΛΙΑΧΝΗΣ

Ο ιός της γρίπη H1N1, είναι ένας υπότυπος του ιού της γρίπης Α, γνωστός για την ικανότητά του να μολύνει ανθρώπους, πτηνά και χοίρους. Η γρίπη H1N1 αποτελεί μια μολυσματική ιογενή ασθένεια που προκαλεί λοιμώξεις του ανώτερου και, σε ορισμένες περιπτώσεις, του κατώτερου αναπνευστικού συστήματος στον ξενιστή του. Αν και υπάρχουν και άλλα στελέχη της γρίπης, οι ιοί της γρίπης Α και Β επηρεάζουν κατά κύριο λόγο την ανθρώπινη υγεία.

 

Προέλευση και ιστορία του ιού της γρίπης H1N1 

 

  • Η πανδημία της γρίπης του 1918, που συχνά αναφέρεται ως «Ισπανική γρίπη», προκλήθηκε από ένα στέλεχος του ιού H1N1 και αποτέλεσε μια από τις πιο θανατηφόρες πανδημίες στην ανθρώπινη ιστορία, προκαλώντας περίπου 50 εκατομμύρια θανάτους παγκοσμίως. Εκείνη την εποχή, η ιογενής αιτία δεν ήταν κατανοητή. Ο πρώτος ιός γρίπης απομονώθηκε μόλις το 1933.
  • Το 1977, με τη «Ρωσική Γρίπη», επανεμφανίζεται ο ιός Η1Ν1, αρχικά στη βόρεια Κίνα και τη Σοβιετική Ένωση, με το στέλεχος του ιού που εμφανίζεται να είναι σχεδόν πανομοιότυπο με τα στελέχη H1N1 από τη δεκαετία του 1950. Ο Η1Ν1 εμφανίστηκε μαζί με τον Η3Ν2 (άλλος υπότυπος γρίπης) και επηρέασε κυρίως νεότερους πληθυσμούς.
  • Πανδημία H1N1- «Γρίπη των χοίρων». Το 2009, ο ιός H1N1 φάνηκε να συνδυάζει γενετικό υλικό από τις γενεαλογίες της γρίπης των χοίρων της Βόρειας Αμερικής και της Ευρασίας, μαζί με γονίδια ανθρώπων και πτηνών. Εντοπίστηκε για πρώτη φορά στο Μεξικό. Τα πρώιμα κρούσματα συνδέθηκαν με μια περιοχή εκτροφής χοίρων, εγείροντας ανησυχίες για τη μετάδοση των ζωονοσογόνων,  και εξαπλώθηκε γρήγορα σε όλο τον κόσμο, οδηγώντας σε μια δήλωση πανδημίας από τον ΠΟΥ στις 11 Ιουνίου 2009. Αν και λιγότερο θανατηφόρο από το στέλεχος του 1918, το νέο στέλεχος μόλυνε περίπου το 11-21% του παγκόσμιου πληθυσμού. Τουλάχιστον 150.000 άνθρωποι σε όλο τον κόσμο πέθαναν, με το ογδόντα τοις εκατό όσων πέθαναν να είναι κάτω των 65 ετών.
  • Μετάβαση στην εποχική γρίπη: Μέχρι το 2010, ο ιός έγινε μέρος των στελεχών της εποχικής γρίπης, κυκλοφορώντας ετησίως μαζί με τον H3N2 και τη γρίπη Β. 
  • Βασικές λεπτομέρειες για την προέλευση και την εμφάνιση της πανδημίας H1N1 του 1918: Η ακριβής προέλευση του ιού H1N1 του 1918 εξακολουθεί να συζητείται, με θεωρίες που παραπέμπουν στη Βόρεια Αμερική, την Ευρώπη ή την Κίνα. Προέρχεται από την ανακατανομή των γονιδίων της γρίπης των χοίρων, των πτηνών και του ανθρώπου. Η γρίπη των χοίρων προήλθε από χοίρους, όπου οι ιοί της γρίπης συχνά υφίστανται γενετική αναδιάταξη. Το στέλεχος H1N1 συνδυάζει γενετικό υλικό από ιούς της γρίπης των χοίρων, των πτηνών και του ανθρώπου, καθιστώντας το ένα στέλεχος «τριπλής ανασύνθεσης».

 

Χαρακτηριστικά του ιού Η1Ν1 και Τρόποι μετάδοσης

Γενετική Δομή:

Ο Η1Ν1 είναι ένας τμηματοποιημένος ιός RNA με οκτώ τμήματα γονιδίου, με υψηλό ποσοστό μετάλλαξης λόγω έλλειψης διόρθωσης στην αντιγραφή RNA. Έχει την ικανότητα μικρών μεταλλάξεων με την πάροδο του χρόνου και ανακατάταξης με άλλα στελέχη, οδηγώντας σε νέους υπότυπους.

Επιφανειακές Πρωτεΐνες:

Αιμοσυγκολλητίνη (Η): Διευκολύνει τη σύνδεση και την είσοδο του ιού στα κύτταρα ξενιστές.

Νευραμινιδάση (Ν): Επιτρέπει την απελευθέρωση του ιού από μολυσμένα κύτταρα, βοηθώντας την εξάπλωση.

Παθογένεια:

Ο ιός είναι ικανός να διασχίζει φραγμούς ειδών, να μολύνει χοίρους, πτηνά και ανθρώπους. Προσβάλλει κυρίως επιθηλιακά κύτταρα του αναπνευστικού. Προκαλεί φλεγμονή και θάνατο κυττάρων, οδηγώντας σε συμπτώματα γρίπης. Οι σοβαρές επιπλοκές του μπορεί να περιλαμβάνουν καταιγίδες κυτοκινών, επιδείνωση της βλάβης των πνευμόνων και συστηματική φλεγμονή.

 

Ο H1N1 είναι ένας εξαιρετικά μεταδοτικός ιός που μεταδίδεται κυρίως μέσω των αναπνευστικών οδών και περιστασιακά μέσω της επαφής με μολυσμένες επιφάνειες ή αντικείμενα.

Οι τρόποι μετάδοσης περιλαμβάνουν:

  • Αναπνευστικά σταγονίδια:

Διαδίδεται μέσω σταγονιδίων όταν ένα μολυσμένο άτομο βήχει, φτερνίζεται ή μιλάει. Τα σταγονίδια μπορούν να ταξιδέψουν σε μεγάλη απόσταση και να προσγειωθούν στους βλεννογόνους του στόματος, της μύτης ή των ματιών κοντινών ατόμων.

  • Αερομεταφερόμενη μετάδοση:

Μικρότερα σωματίδια που περιέχουν ιούς (αερολύματα) μπορεί να παραμείνουν αιωρούμενα στον αέρα, ειδικά σε κλειστούς, ανεπαρκώς αεριζόμενους χώρους. Η εισπνοή αυτών των αερολυμάτων μπορεί να οδηγήσει σε μόλυνση.

  • Μετάδοση με επαφή:

Άμεση επαφή: Άγγιγμα μολυσμένου ατόμου, όπως χειραψία.

Έμμεση επαφή: Άγγιγμα επιφανειών ή αντικειμένων (π.χ. πόμολα πόρτας, τηλέφωνα) που έχουν μολυνθεί με σταγονίδια του αναπνευστικού και στη συνέχεια άγγιγμα του προσώπου, ιδιαίτερα της μύτης, του στόματος ή των ματιών. 

Ο ιός μπορεί να επιβιώσει σε επιφάνειες για αρκετές ώρες. Το άγγιγμα αυτών των επιφανειών μπορεί να οδηγήσει σε μετάδοση εάν δεν τηρούνται οι σωστές πρακτικές υγιεινής.

  • Μετάδοση από άνθρωπο σε άνθρωπο:

Ο κύριος τρόπος μετάδοσης του H1N1 είναι από άτομο σε άτομο, σε αντίθεση με την άμεση επαφή με χοίρους, παρά τη ζωονοσογόνο προέλευσή του.

Χρόνος επώασης: Ο χρόνος μεταξύ της έκθεσης και της εμφάνισης των συμπτωμάτων είναι συνήθως 1-4 ημέρες, με μέσο όρο 2 ημέρες. Τα άτομα είναι πιο μεταδοτικά από μία ημέρα πριν εμφανιστούν τα συμπτώματα έως περίπου 7 ημέρες μετά την έναρξη αυτών. 

 

Μέθοδοι προφύλαξης 

  1. Εμβολιασμός

Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος πρόληψης της γρίπης H1N1. Το εμβόλιο περιλαμβάνει προστασία έναντι του H1N1 καθώς και άλλων επικίνδυνων νοσογόνων στελεχών της γρίπης (π.χ. H3N2 και γρίπη Β). 

Συνιστάται για όλους ηλικίας 6 μηνών και άνω, ειδικά για ομάδες υψηλού κινδύνου.

  1. Πρακτικές Ατομικής Υγιεινής

Πλένετε συχνά τα χέρια με σαπούνι και νερό για τουλάχιστον 20 δευτερόλεπτα. 

Χρησιμοποιήστε απολυμαντικά χεριών με βάση το οινόπνευμα (τουλάχιστον 60% αλκοόλ) εάν δεν υπάρχουν διαθέσιμα σαπούνι και νερό.

  1. Αποφύγετε να αγγίζετε το πρόσωπό σας

Ειδικά τη μύτη, το στόμα και τα μάτια, για την πρόληψη της μεταφοράς του ιού από τις επιφάνειες στους βλεννογόνους.

  1. Αποφυγή έκθεσης

Διατηρήστε απόσταση από ανθρώπους που βήχουν ή φτερνίζονται.

Αποφύγετε τα πολυσύχναστα μέρη

Περιορίστε τον χρόνο σε πολυσύχναστους εσωτερικούς χώρους κατά τη διάρκεια της περιόδου γρίπης ή των επιδημιών.

  1. Σχολαστική καθαριότητα των χώρων

Καθαρίζετε και απολυμαίνετε τακτικά τις επιφάνειες που αγγίζονται συχνά (π.χ. πόμολα πόρτας, πάγκοι, τηλέφωνα).

Αερισμός των χώρων: Εξασφαλίστε καλή ροή αέρα στους εσωτερικούς χώρους για να μειώσετε τη συγκέντρωση των σωματιδίων του ιού που μεταφέρονται στον αέρα.

  1. Χρήση Μάσκας

Φοράτε μάσκα σε χώρους με πολύ κόσμο ή όταν φροντίζετε κάποιον με συμπτώματα γρίπης.

  1. Αντιϊκή Προφύλαξη

Προληπτική αντιική φαρμακευτική αγωγή:

Σε ορισμένες καταστάσεις υψηλού κινδύνου, αντιιικά φάρμακα (π.χ. οσελταμιβίρη ή ζαναμιβίρη) μπορεί να συνταγογραφούνται σε άτομα που έχουν εκτεθεί αλλά δεν έχουν ακόμη συμπτώματα.

Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τους εργαζόμενους στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης.

  1. Ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος

Υγιεινός Τρόπος Ζωής.

Ισορροπημένη διατροφή πλούσια σε βιταμίνες και μέταλλα.

Μείνετε ενυδατωμένοι και κοιμηθείτε επαρκώς.

Τακτική σωματική άσκηση.

 

Συμπτώματα:

  • Πυρετός
  • Βήχας
  • Πονόλαιμος
  • Καταρροή ή Ρινική συμφόρηση
  • Πόνοι στο σώμα και μυϊκοί πόνοι
  • Πονοκέφαλος
  • Ρίγη και κόπωση
  • Γαστρεντερικά συμπτώματα (λιγότερο συχνά), όπως ναυτία, έμετος, διάρροια

Σοβαρά συμπτώματα και επιπλοκές

  • Δύσπνοια ή δυσκολία στην αναπνοή
  • Πόνος ή πίεση στο στήθος, που υποδεικνύει πιθανή πνευμονία ή άλλες επιπλοκές
  • Ζάλη ή σύγχυση, που μπορεί να προκύψει από αφυδάτωση ή συστηματική μόλυνση
  • Κυάνωση (Μπλε χείλη ή πρόσωπο), σημάδι σοβαρής στέρησης οξυγόνου
  • Επίμονος έμετος, που οδηγεί σε αφυδάτωση

Ομάδες υψηλού κινδύνου για σοβαρά συμπτώματα:

  • Έγκυες γυναίκες
  • Παιδιά κάτω των 5 ετών, ειδικά αυτά κάτω των 2 ετών
  • Ηλικιωμένοι άνω των 65 ετών
  • Άτομα με υποκείμενες παθήσεις όπως άσθμα, διαβήτης, καρδιακές παθήσεις ή εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα
  • Παχύσαρκα άτομα (ΔΜΣ ≥ 30)

Διάρκεια συμπτωμάτων: Τα συμπτώματα διαρκούν συνήθως 7-10 ημέρες σε ήπιες περιπτώσεις, με παρατεταμένο βήχα ή κόπωση για έως και δύο εβδομάδες.

 

Διάγνωση της γρίπης H1N1

Η διάγνωση της γρίπης H1N1 περιλαμβάνει την αξιολόγηση των κλινικών συμπτωμάτων, την κατανόηση των πιθανών κινδύνων έκθεσης και τη διενέργεια εργαστηριακών εξετάσεων για την επιβεβαίωση της παρουσίας του ιού. Η ακριβής και έγκαιρη διάγνωση είναι ζωτικής σημασίας για την αποτελεσματική θεραπεία και πρόληψη της μετάδοσης.

  • Κλινική Αξιολόγηση: Αξιολόγηση συμπτωμάτων.
  • Ιστορικό ασθενούς: Πρόσφατα ταξίδια σε περιοχές με εστίες ή επαφή με μολυσμένα άτομα.
  • Παράγοντες υψηλού κινδύνου όπως εγκυμοσύνη, χρόνιες ασθένειες ή ανοσοκατασταλτικές καταστάσεις.
  • Εργαστηριακές εξετάσεις: Ο εργαστηριακός έλεγχος είναι απαραίτητος για τη διάκριση του H1N1 από άλλες λοιμώξεις του αναπνευστικού, όπως η εποχική γρίπη, ο COVID-19 ή οι βακτηριακές λοιμώξεις.

Οι δοκιμές περιλαμβάνουν: 

    • RT-PCR (Αλυσιδωτή Αντίδραση Πολυμεράσης Αντίστροφης Μεταγραφής), με σκοπό την ανίχνευση του ιικού RNA του H1N1 σε αναπνευστικά δείγματα (π.χ. ρινοφαρυγγικά επιχρίσματα ή λάρυγγα). Εξαιρετικά ειδική και ευαίσθητη, παρέχοντας οριστική ταυτοποίηση του ιού H1N1, με χρόνο διεκπεραίωσης συνήθως μερικές ώρες έως 1-2 ημέρες.
  • RIDTs (Τεστ ταχείας ανίχνευσης αντιγόνου), με σκοπό τη γρήγορη ανίχνευση των αντιγόνων Α και Β της γρίπης. Αποτελέσματα σε 10-30 λεπτά, αλλά με χαμηλότερη ευαισθησία σε σύγκριση με την RT-PCR, που σημαίνει ότι είναι πιθανά ψευδώς αρνητικά.
  • Λήψη Καλλιέργειών, με σκοπό την ανάπτυξη του ιού από αναπνευστικά δείγματα για λεπτομερή ανάλυση. Επιτρέπει τον χαρακτηρισμό των στελεχών και τη δοκιμή ευαισθησίας κατά των ιών. Αργή διαδικασία (αρκετές ημέρες) και σπάνια χρησιμοποιείται για διάγνωση ρουτίνας.
  • Δοκιμασίες ανοσοφθορισμού, για την ανίχνευση ιικών αντιγόνων σε αναπνευστικά δείγματα. Χρησιμοποιείται λιγότερο συχνά λόγω χαμηλότερης ευαισθησίας σε σύγκριση με την RT-PCR.

Θεραπεία της γρίπης H1N1

Η θεραπεία της γρίπης H1N1 επικεντρώνεται στην ανακούφιση των συμπτωμάτων, στην πρόληψη των επιπλοκών και στη μείωση της διάρκειας και της σοβαρότητας της νόσου. Η έγκαιρη διάγνωση και η έγκαιρη παρέμβαση, ειδικά σε άτομα υψηλού κινδύνου, είναι κρίσιμα για την αποτελεσματική διαχείριση.

  1. Αντιιικά φάρμακα

Τα αντιιικά φάρμακα αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο της θεραπείας του H1N1, ιδιαίτερα για ασθενείς υψηλού κινδύνου ή για εκείνους με σοβαρή ασθένεια.

  1. Υποστηρικτική Φροντίδα

Υποστηρικτικά μέτρα που βοηθούν στην ανακούφιση των συμπτωμάτων και προάγουν την ανάρρωση.

Ξεκούραση και ενυδάτωση.

Ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος: Διατήρηση μιας θρεπτικής δίαιτας και λήψη συμπληρωμάτων βιταμινών (π.χ. βιταμίνη C, D και ψευδάργυρος) 

  1. Διαχείριση συμπτωμάτων

Πυρετός και πόνος: Χρησιμοποιήστε φάρμακα χωρίς ιατρική συνταγή, όπως παρακεταμόλη ή ιβουπροφαίνη για να μειώσετε τον πυρετό και να ανακουφίσετε τους μυϊκούς πόνους.

Συμφόρηση: Τα αποσυμφορητικά ή τα ρινικά σπρέι με φυσιολογικό ορό μπορούν να ανακουφίσουν τη ρινική συμφόρηση.

Βήχας: Χρησιμοποιήστε κατασταλτικά του βήχα ή μέλι (για άτομα άνω του 1 έτους) για να καταπραΰνετε τον ερεθισμό του λαιμού.

  1. Νοσηλεία για Σοβαρά Περιστατικά

Ασθενείς με σοβαρές λοιμώξεις ή επιπλοκές H1N1 μπορεί να χρειαστούν νοσηλεία για τη διαχείρισή τους.

  • Οξυγονοθεραπεία: Για άτομα με αναπνευστική δυσχέρεια ή χαμηλά επίπεδα οξυγόνου.
  • Μηχανικός αερισμός: Για ασθενείς με σοβαρή πνευμονία ή σύνδρομο οξείας αναπνευστικής δυσχέρειας (ARDS).
  • Ενδοφλέβια υγρά: Για την αντιμετώπιση της αφυδάτωσης ή την υποστήριξη ασθενών σε κρίσιμη κατάσταση.
  • Αντιική θεραπεία και υποστηρικτική αναπνευστική φροντίδα, σε περιπτώσεις βαριάς πνευμονίας.
  • Άμεση ιατρική φροντίδα και διαχείριση σε μονάδα εντατικής θεραπείας (ΜΕΘ) σε περιπτώσεις σήψης.

Αποφύγετε τα αντιβιοτικά για ιογενείς λοιμώξεις

Τα αντιβιοτικά είναι αναποτελεσματικά έναντι των ιών και συνταγογραφούνται μόνο για δευτερογενείς βακτηριακές λοιμώξεις.

 

Πότε πρέπει να αναζητήσετε ιατρική φροντίδα?

Ζητήστε επείγουσα ιατρική φροντίδα εάν:

  • Τα συμπτώματα επιδεινώνονται μετά την αρχική βελτίωση.
  • Υπάρχει δυσκολία στην αναπνοή ή πόνος στο στήθος.
  • Ο υψηλός πυρετός επιμένει παρά τη φαρμακευτική αγωγή.
  • Παρουσιάζεται σύγχυση, σοβαρή αφυδάτωση ή μπλε χείλη/δέρμα.

Βιβλιογραφικές πηγές:

Κοινοποιήστε 

Παραφίμωση: Αίτια, Συμπτώματα, Επιπλοκές και Θεραπευτική Αντιμετώπιση

Παραφίμωση: Αίτια, Συμπτώματα, Επιπλοκές και Θεραπευτική Αντιμετώπιση

Η παραφίμωση είναι μία επείγουσα ιατρική κατάσταση κατά την οποία η ακροποσθία, δηλαδή το δέρμα που καλύπτει την κεφαλή του πέους, δεν επιστρέφει στη φυσιολογική της θέση μετά την έλξη προς τα πίσω

Βρείτε μας στο Facebook και στο Instagram

Επικοινωνία
 Η ομάδα μας
Διαφημιστείτε στη truemed.gr
Όροι χρήσης
Προσωπικά δεδομένα
Copyright©Truemed
Για περισσότερη ζωή
Designed – Developed by Premiumweb.gr

 

| Επικοινωνία | Η ομάδα μας | Διαφημιστείτε στη truemed.gr|  | Όροι χρήσης | Προσωπικά δεδομένα | Copyright©Truemed | |Για περισσότερη ζωή |
Designed – Developed by Premiumweb.gr

 

© 2019 TrueMed Media. All rights reserved. Our website services, content, and products are for informational purposes only. TrueMed Media does not provide medical advice, diagnosis, or treatment.