Ως ερπετά, οι ανάγκες των γενιαφόρων δράκων είναι περνάνε απαρατήρητες απο τους ιδιοκτήτες τους. Εκτός από τα κοινά προβλήματα που μπορούν να προκύψουν σε όλα τα καυοικίδια, πχ παράσιτα και λοιμώξεις, οι σάυρες εμφανίζουν προβλήματα υγείας και όταν οι συνθήκες του τεχνητού τους ενδιαιτήματος δεν είναι σωστά ρυθμισμένες. Οι πιό κοινές ασθένειες που μπορεί να αντιμετωπίσει ένας ιδιοκτήτης γενιαφόρου δράκου είναι οι εξής:

Μεταβολική ασθένεια των οστών: Είναι η πιό κοινή ασθένεια που πλήττει κατοικίδιους γενιαφόρους δράκους, ειδικά μικρής ηλικίας (λιγότερο των 2 ετών), όπου οι ανάγκες τους σε ασβέστιο είναι αυξημένες. Αίτια της ασθένειας αυτής είναι συνήθως μία διατροφή φτωχή σε ασβέστιο και υπερβολικά πλούσια σε φωσφόρο και η έλλειψη βιταμίνης D3. Η ασθένεια αυτή ονομάζεται και διατροφικός δευτερογενής υπερπαραθυροειδισμός, λόγω της αυξημένης παραγωγής παραθυρορμόνης ως απάντηση στη χαμηλή συγκέντρωση ιονισμένου ασβεστίου στο πλάσμα. Τα αρχικά συμπτώματα της ασθένειας είναι η εφύδρωση κάτω απο το σαγόνι του ζώου και το μαλάκωμα των οστών του κεφαλιού. Μπορεί να παρατηρηθεί και τρέμουλο στα πόδια όταν περπατάει, είτε πλήρης αδυναμία των πίσω ποδιών. Σε προχωρημένα στάδια μπορεί να εμφανίσει μυικούς σπασμούς, έλλειψη όρεξης και ληθαργία. Για την θεραπεία απαιτείται σωστή διατροφή, συμπεριλαμβανομένου των συμπληρωμάτων ασβεστίου, και έκθεση σε UV-B ακτινοβολία για την παραγωγή βιταμίνης D3. Σε προχωρημένα στάδια ίσως να χρειαστούν και ενέσεις βιταμίνης D3 και καλσιτονίνης (μία ορμόνη μου βοηθά την εναπόθεση ασβαστίου στα οστά)

Λοιμώδης στοματίτιδα: Εμφανίζεται πιό σπάνια στους γενιαφόρους δράκους απο ότι σε άλλες σαύρες, όπως τα ιγκουάνα. Πρόκειται για βακτηριακή λοίμωξη των ούλων και μπορεί να οδηγήσει σε τοπική αιμοραγία ή εφύδρωση των ούλων και την εμφάνιση πυκνής βλέννας στο στόμα. Οι πόνοι της λοίμωξης μπορεί να μήν αφήνουν το ζώο να τραφεί φυσιολογικά. Για την θεραπεία απαιτείται η ένεση αντιβιοτικών και ράντισμα του στόματος με ειδικά αντισπτικά.

Παράσιτα: Τα πιό κοινά παράσιτα που μπορείτε να συναντήσετε είναι οι οξύουροι και οι ψύλλοι. Οι οξύουροι είναι νηματώδεις σκώληκες που προσβάλλουν το έντερο και συχνά δεν εμφανίζουν συμπτώματα. Θεωρείται οτι είναι ομοσιτικοί οργανισμοί (ευνοούνται απο τον ξενιστή τους, αλλα δεν προκαλούν κάποια βλάβη) και μπορούν να εντοπιστούν μόνο μέσα απο ανάλυση κοπράνων. Ανάλογα με το είδος που θα βρεθέι απο την ανάλυση κοπράνων, χορηγούνται ειδικά χάπια ή φόρμουλες για την εξάλειψη τους. Οι ψύλλοι φαίνονται οταν κινούνται πάνω στο δέρμα του ζώο, συνήθως μεταξύ φολίδων και των αναδιπλώσεων του δέρματος.

Λοιμώξεις του αναπνευστικού: Είναι πιθανό να προσβάλλουν δράκους που έχουν στρές, δεν τρέφονται σωστά και ζούν σε ακατάλληλες, ψυχρές και ακαταστατες συνθήκες. Συνληθως πρόκεινται για βακτηριακές λοιμώξεις (πχ πνευμονία), ή λοιμώξεις απο ιούς, μύκητες ή παράσιτα. Συμπώματα μπορέι να είναι το φτέρνισμα, αφρισμός στο στόμα και μύτη, αφύσικα γρήγορη ή αργή αναπνοή, αναπνοή με το στόμα ανοιχτό, έλλειψη όρεξης ή ληθαργία. Η διάγνωση αναπνευστικών λοιμώξεων γίνεται μεσω ακτινογραφίας Χ, ανάλυση αίματος ή καλλιέργεια δειγμάτων βλέννας. Για βακτηριακές λοιμώξεις χρησιμοποιούνται αντιβιοτικά, ενώ για ιοούς, μύκητες και βακτήρια υπάρχουν αντίστοιχα φάρμακα.

Αδενοιός: Λοιμώξεις αδενοιού είναι πιο κοινές σε νεαρούς δράκους, αλλα μπορούν να συμβούν σε οποιοδήποτε στάδιο της ζωής τους. Τυπικά προκαλέι θνησιγόνα ηπατίτιδα ή γάστρεντερική λοίμωξη. Τα προσβεβλημένα ζώα συχνά είναι αδύναμα, δέν τρώνε και πεθαίνουν εντός λίγων ημερών.

Χειμερινή νάρκη: Μία κατάσταση που μπορεί λανθασμένα να θεωρηθεί ληθαργία, ωστόσο είναι μία απόλυτα φυσιολογική αντίδραση. Τυπικά οι γενιαφόροι δράκοι θα αποφεύγουν το λιάσιμο κάτω απο την λάμπα και θα ψάξουν ενα σκοτεινό σημειο, ή θα σκάψουν ενα λαγούμι, όπου θα κοιμούνται για μέρες. Είναι φυσικό να μην τρώνε κατα την περίοδο αυτή, καθώς οι μεταβολικοί τους ρυθμοί πέφτουν δραματικά και οι κινήσεις του εντέρου σταματούν.

Πηγές

https://vcahospitals.com/know-your-pet/bearded-dragons-diseases

https://gsakorafas.gr/deyterogenis-tritogenis-yperparathyreoeidismos/

https://www.reptiles.swelluk.com/blog/bearded-dragon-brumation-explained/#:~:text=Brumation%20is%20a%20term%20used,be%20less%20interested%20in%20eating.

TrueMed-ForLivingMore

Ζωχιός Γιώργος

Ως ερπετά, οι ανάγκες των γενιαφόρων δράκων είναι περνάνε απαρατήρητες απο τους ιδιοκτήτες τους. Εκτός από τα κοινά προβλήματα που μπορούν να προκύψουν σε όλα τα καυοικίδια, πχ παράσιτα και λοιμώξεις, οι σάυρες εμφανίζουν προβλήματα υγείας και όταν οι συνθήκες του τεχνητού τους ενδιαιτήματος δεν είναι σωστά ρυθμισμένες. Οι πιό κοινές ασθένειες που μπορεί να αντιμετωπίσει ένας ιδιοκτήτης γενιαφόρου δράκου είναι οι εξής:

Μεταβολική ασθένεια των οστών: Είναι η πιό κοινή ασθένεια που πλήττει κατοικίδιους γενιαφόρους δράκους, ειδικά μικρής ηλικίας (λιγότερο των 2 ετών), όπου οι ανάγκες τους σε ασβέστιο είναι αυξημένες. Αίτια της ασθένειας αυτής είναι συνήθως μία διατροφή φτωχή σε ασβέστιο και υπερβολικά πλούσια σε φωσφόρο και η έλλειψη βιταμίνης D3. Η ασθένεια αυτή ονομάζεται και διατροφικός δευτερογενής υπερπαραθυροειδισμός, λόγω της αυξημένης παραγωγής παραθυρορμόνης ως απάντηση στη χαμηλή συγκέντρωση ιονισμένου ασβεστίου στο πλάσμα. Τα αρχικά συμπτώματα της ασθένειας είναι η εφύδρωση κάτω απο το σαγόνι του ζώου και το μαλάκωμα των οστών του κεφαλιού. Μπορεί να παρατηρηθεί και τρέμουλο στα πόδια όταν περπατάει, είτε πλήρης αδυναμία των πίσω ποδιών. Σε προχωρημένα στάδια μπορεί να εμφανίσει μυικούς σπασμούς, έλλειψη όρεξης και ληθαργία. Για την θεραπεία απαιτείται σωστή διατροφή, συμπεριλαμβανομένου των συμπληρωμάτων ασβεστίου, και έκθεση σε UV-B ακτινοβολία για την παραγωγή βιταμίνης D3. Σε προχωρημένα στάδια ίσως να χρειαστούν και ενέσεις βιταμίνης D3 και καλσιτονίνης (μία ορμόνη μου βοηθά την εναπόθεση ασβαστίου στα οστά)

Λοιμώδης στοματίτιδα: Εμφανίζεται πιό σπάνια στους γενιαφόρους δράκους απο ότι σε άλλες σαύρες, όπως τα ιγκουάνα. Πρόκειται για βακτηριακή λοίμωξη των ούλων και μπορεί να οδηγήσει σε τοπική αιμοραγία ή εφύδρωση των ούλων και την εμφάνιση πυκνής βλέννας στο στόμα. Οι πόνοι της λοίμωξης μπορεί να μήν αφήνουν το ζώο να τραφεί φυσιολογικά. Για την θεραπεία απαιτείται η ένεση αντιβιοτικών και ράντισμα του στόματος με ειδικά αντισπτικά.

Παράσιτα: Τα πιό κοινά παράσιτα που μπορείτε να συναντήσετε είναι οι οξύουροι και οι ψύλλοι. Οι οξύουροι είναι νηματώδεις σκώληκες που προσβάλλουν το έντερο και συχνά δεν εμφανίζουν συμπτώματα. Θεωρείται οτι είναι ομοσιτικοί οργανισμοί (ευνοούνται απο τον ξενιστή τους, αλλα δεν προκαλούν κάποια βλάβη) και μπορούν να εντοπιστούν μόνο μέσα απο ανάλυση κοπράνων. Ανάλογα με το είδος που θα βρεθέι απο την ανάλυση κοπράνων, χορηγούνται ειδικά χάπια ή φόρμουλες για την εξάλειψη τους. Οι ψύλλοι φαίνονται οταν κινούνται πάνω στο δέρμα του ζώο, συνήθως μεταξύ φολίδων και των αναδιπλώσεων του δέρματος.

Λοιμώξεις του αναπνευστικού: Είναι πιθανό να προσβάλλουν δράκους που έχουν στρές, δεν τρέφονται σωστά και ζούν σε ακατάλληλες, ψυχρές και ακαταστατες συνθήκες. Συνληθως πρόκεινται για βακτηριακές λοιμώξεις (πχ πνευμονία), ή λοιμώξεις απο ιούς, μύκητες ή παράσιτα. Συμπώματα μπορέι να είναι το φτέρνισμα, αφρισμός στο στόμα και μύτη, αφύσικα γρήγορη ή αργή αναπνοή, αναπνοή με το στόμα ανοιχτό, έλλειψη όρεξης ή ληθαργία. Η διάγνωση αναπνευστικών λοιμώξεων γίνεται μεσω ακτινογραφίας Χ, ανάλυση αίματος ή καλλιέργεια δειγμάτων βλέννας. Για βακτηριακές λοιμώξεις χρησιμοποιούνται αντιβιοτικά, ενώ για ιοούς, μύκητες και βακτήρια υπάρχουν αντίστοιχα φάρμακα.

Αδενοιός: Λοιμώξεις αδενοιού είναι πιο κοινές σε νεαρούς δράκους, αλλα μπορούν να συμβούν σε οποιοδήποτε στάδιο της ζωής τους. Τυπικά προκαλέι θνησιγόνα ηπατίτιδα ή γάστρεντερική λοίμωξη. Τα προσβεβλημένα ζώα συχνά είναι αδύναμα, δέν τρώνε και πεθαίνουν εντός λίγων ημερών.

Χειμερινή νάρκη: Μία κατάσταση που μπορεί λανθασμένα να θεωρηθεί ληθαργία, ωστόσο είναι μία απόλυτα φυσιολογική αντίδραση. Τυπικά οι γενιαφόροι δράκοι θα αποφεύγουν το λιάσιμο κάτω απο την λάμπα και θα ψάξουν ενα σκοτεινό σημειο, ή θα σκάψουν ενα λαγούμι, όπου θα κοιμούνται για μέρες. Είναι φυσικό να μην τρώνε κατα την περίοδο αυτή, καθώς οι μεταβολικοί τους ρυθμοί πέφτουν δραματικά και οι κινήσεις του εντέρου σταματούν.

Πηγές

https://vcahospitals.com/know-your-pet/bearded-dragons-diseases

https://gsakorafas.gr/deyterogenis-tritogenis-yperparathyreoeidismos/

https://www.reptiles.swelluk.com/blog/bearded-dragon-brumation-explained/#:~:text=Brumation%20is%20a%20term%20used,be%20less%20interested%20in%20eating.

TrueMed-ForLivingMore