Ψωρίαση: Τι είναι και τρόποι αντιμετώπισης

Η ψωρίαση αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες γνωστές ασθένειες του ανθρώπου και ταυτόχρονα από τις πιο παρεξηγημένες. Είναι μια χρόνια δερματική πάθηση, η οποία χαρακτηρίζεται από αλλοιώσεις του δέρματος, με πιο συχνή εκδήλωση, τις φλεγμονώδεις, ερυθηματώδεις πλάκες, οι οποίες καλύπτονται από αργυρόλευκες φολίδες. Δεν αποτελεί ένα απλό εξάνθημα με δυσάρεστη εικόνα, αλλά μια εκδήλωση συστηματικής φλεγμονής.

ΑΙΤΙΕΣ

Η ακριβής αιτιολογία της ψωριάσης δεν είναι γνωστή, αλλά σύμφωνα με τα επιστημονικά δεδομένα, η ψωρίαση είναι αποτέλεσμα διαταραχής του ανοσοποιητικού συστήματος του οργανισμού, όπου τα Τ- λεμφοκύτταρα από τα οποία απελευθερώνονται ορισμένες κυτοκίνες (ουσίες πρωτεϊνικής φύσης), παίζουν σημαντικό ρόλο στην εμφάνιση της νόσου.

Διάφοροι παράγοντες μπορεί να οδηγήσουν σε έξαρση:

1. Το στρες

2. Η υπερβολή στο αλκοόλ

3. Το κάπνισμα

4. Τα άτομα που πάσχουν από ψωρίαση μπορεί να υποφέρουν και από κατάθλιψη ή να έχουν μειωμένη αυτοεκτίμηση. Για αυτό ένας σημαντικός παράγοντας στην εκτίμηση της σοβαρότητας ενός περιστατικού ψωρίασης είναι και η ποιότητα ζωής.

 Κληρονομικότητα

 Η νόσος δεν είναι κληρονομική με την έννοια της άμεσης μετάδοσης από τους γονείς στα παιδιά, αλλά με την έννοια αυξημένης πιθανότητας να εμφανιστεί στα παιδιά, όταν πάσχουν οι γονείς. Το 1/3 των ασθενών με ψωρίαση έχουν θετικό οικογενειακό ιστορικό, με ένα ή περισσότερα μέλη της οικογένειά τους να πάσχουν από κάποια μορφή της νόσου.

Συμπτώματα

 Η ψωριασική βλάβη χαρακτηρίζεται από μια κόκκινη πλάκα λίγων εκατοστών που καλύπτεται από παχιά λέπια αργυρού χρώματος και έχει σαφή όρια γύρω από το υγιές δέρμα. Εμφανίζονται συχνότερα στο τριχωτό της κεφαλής, στους αγκώνες, στα γόνατα και στις κνήμες, μπορούν όμως να εμφανιστούν και σε οποιοδήποτε άλλο σημείο του σώματος (παλάμες, πέλματα, νύχια, πτυχές κλπ).

Διάγνωση

 Η διάγνωση γενικότερα βασίζεται σε κλινικά χαρακτηριστικά: σαφώς περιγεγραμμένες, ερυθρές, αποφολιδωμένες πλάκες που τυπικά βρίσκονται στους αγκώνες, τα γόνατα, το κρανίο και τη μεσογλουτιαία περιοχή, βλάβες στις παλάμες, στα πέλματα των ποδιών ή στα γεννητικά όργανα. Για την πλήρη εικόνα διεξάγεται σωματική (φυσική) εξέταση. Τέλος, συλλέγονται πληροφορίες σχετικά με το ιστορικό του ασθενούς (ηλικία έναρξης, περιβαλλοντικούς και φαρμακολογικούς παράγοντες, ταυτόχρονη χρήση φαρμάκων, ιατρικό και χειρουργικό ιστορικό, οικογενειακό και κοινωνικό ιστορικό).

Θεραπείες

 Οι θεραπείες της ψωρίασης έχουν ως στόχο:

1. Να σταματήσουν τη γρήγορη ανάπτυξη των κυττάρων του δέρματος, ώστε να μειωθεί η φλεγμονή και ο σχηματισμός ψωριασικών πλακών.

2. Την αφαίρεση της μεγάλης συγκέντρωσης δέρματος (λέπια) και τη λείανση της επιδερμίδας με τοπικές θεραπείες που εφαρμόζονται στο δέρμα.

Θεραπεία με μεθοτρεξάτη

 Η μεθοτρεξάτη είναι ανταγωνιστής του φυλλικού οξέος. Οδηγεί στη μείωση της σύνθεσης του DNA και RNA, έχοντας σαν αποτέλεσμα τη μείωση της παραγωγής των κυττάρων του δέρματος, περιορίζοντας έτσι την έκταση της φλεγμονής. Η βασικότερη παρενέργεια της μεθοτρεξάτης είναι η ναυτία, για την οποία όμως υπάρχει τρόπος αντιμετώπισης. Υπό σωστή παρακολούθηση, η μεθοτρεξάτη είναι μια αποτελεσματική θεραπεία για την ψωρίαση. Υπάρχουν βέβαια κατηγορίες ασθενών με βαριά νοσήματα (όπως ηπατίτιδα ή φυματίωση) για τους οποίους η μεθοτρεξάτη δεν αποτελεί θεραπεία επιλογής. Οι ασθενείς θα πρέπει να εξετάζονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα, όσον αφορά τη γενική εξέταση αίματος, τον έλεγχο της ηπατικής και νεφρικής λειτουργείας και ένα πιο εξειδικευμένο δείκτη για τη λειτουργία του ήπατος (P3NP), ώστε να είμαστε σίγουροι για την ασφαλή συνέχιση της θεραπείας.

Θεραπεία με τοπικά κορτικοστεροειδή

 Αποτελούν συχνά αρχική θεραπεία μικρών περιοχών, ήπιας ή μέτριας έκτασης, μειώνοντας το ρυθμό ανάπτυξης των δερματικών κυττάρων και περιορίζοντας τη φλεγμονή και τον κνησμό. Διακρίνονται σε ήπια και σε ισχυρά, με τη χρήση των δεύτερων να πρέπει να γίνεται με μέτρο και αποφεύγοντας τις ευαίσθητες περιοχές, όπως είναι τα βλέφαρα, το πρόσωπο και τα γεννητικά όργανα. Τα ισχυρά χρησιμοποιούνται κυρίως σε λιγότερο ευαίσθητες περιοχές όπως είναι οι αγκώνες και τα γόνατα, ενώ τα ήπια χρησιμοποιούνται στο πρόσωπο, στις μασχάλες ή στη βουβωνική χώρα.

 Φωτοθεραπεία

 Συνίσταται στην έκθεση του δέρματος στην υπεριώδη ακτινοβολία από τεχνητές πηγές, με ή χωρίς ταυτόχρονη φαρμακευτική αγωγή που αυξάνει την ευαισθησία του δέρματος στο φως. Το φως μειώνει τη φλεγμονή, προκαλεί τοπική ανοσοκαταστολή και συμβάλλει στην εξάλειψη ή τον περιορισμό της ψωρίασης. Η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει τη συστηματική έκθεση στο ηλιακό φως ή τη θεραπεία με τεχνητή υπεριώδη ακτινοβολία και μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην αντιμετώπιση μέτριας ή σοβαρής ψωριασης. Υπάρχουν δύο είδη φωτοθεραπείας, η φωτοθεραπεία με υπεριώδη ακτινοβολία Β (UVB) και η φωτοθεραπεία PUVA. Η φωτοθεραπεία UVB υπάρχει και στο φυσικό και στο τεχνητό φως και βοηθά στην επιβράδυνση του υπερπολλαπλασιασμού των δερματικών κυττάρων στις προσβεβλημένες περιοχές. Η φωτοθεραπεία βασίζεται στην υπεριώδη ακτινοβολία Α.

 Θεραπεία με Laser Excimer

 Αυτή η μορφή θεραπείας της ψωρίασης χρησιμοποιεί εντοπισμένες δέσμες laser φωτός ώστε να ελέγξει ήπιες και μέτριες μορφές ψωρίασης, χωρίς να βλάψει την υγιή γύρω περιοχή. Το Excimer laser παράγει υπεριώδη ακτινοβολία Β (UVB) συγκεκριμένου μήκους κύματος (308nm) απευθείας στην πάσχουσα περιοχή. Δεν έρχεται σε επαφή με το υγιές δέρμα και για αυτό μειώνεται ο κίνδυνος έκθεσης σε υπεριώδη ακτινοβολία. Έχει αντίστοιχη αποτελεσματικότητα με την παραδοσιακή φωτοθεραπεία, αλλά χρειάζονται λιγότερες συνεδρίες, καθώς το φως είναι δυνατότερο και εισχωρεί βαθύτερα στο δέρμα.

 Θεραπεία με βιολογικούς παράγοντες

 Προτιμάται σε σοβαρές μορφές της νόσου, όταν οι κλασικές θεραπείες έχουν αποτύχει ή υπάρχει αντένδειξη για τη χορήγησή τους ή υπάρχει κίνδυνος αυξημένης τοξικότητας από τη χρήση τους και αν η ψωρίαση επηρεάζει σημαντικά την ποιότητα του ατόμου. Η χρήση βιολογικών παραγόντων έχει πιο εξειδικευμένη δράση, για αυτό και θεωρείται στοχευμένη θεραπεία. Πριν από τη χορήγηση οποιουδήποτε βιολογικού παράγοντα πρέπει να πραγματοποιηθεί κλινικός και εργαστηριακός έλεγχος, καθώς και ο απαραίτητος εμβολιαστικός προγραμματισμός για γρίπη ή οποιοδήποτε άλλο εμβόλιο είναι απαραίτητο να πραγματοποιηθεί. Η χρήση βιολογικών παραγόντων έχει αποτελεσματική δράση κυρίως στην καταπολέμηση εκτεταμένων μορφών της νόσου και της ψωριασικής αρθρίτιδας.

 Θεραπεία με κυκλοσπορίνη

 Το θεραπευτικό όφελος της κυκλοσπορίνης στην ψωρίαση μπορεί να συσχετίζεται με την τροποποίηση προς τα κάτω των προφλεγμονωδών επιδερμιδικών κυτοκινών. Η μικρογαλακτώδης σύνθεση του Νeoral έχει μεγαλύτερη βιοδιαθεσιμότητα και έχει καθιερωθεί σήμερα. Δυστυχώς, οι βλάβες επίσης υποτροπιάζουν ταχέως και απαιτείται μετάβαση σε κάποιου αλλου είδους θεραπείας. Η θεραπευτική χρονική διάρκεια των 6 μηνών συσχετίζεται με χαμηλή επίπτωση νεφρικών επιπλοκών, αλλά θα πρέπει να παρακολουθείται η αρτηριακή πίεση και η κρεατινίνη του ορού και οι δόσεις να προσαρμόζονται ανάλογα. Η δόση συνήθως μειώνεται όταν η τιμή της κρεατινίνης αυξηθεί πάνω από το 30% της τιμής αναφοράς.

 Θεραπεία με ωμέγα-3

 Οι αντιφλεγμονώδεις δράσεις των πλουσίων σε Ω-3 πολυακόρεστα λιπαρά οξέα ιχθυελαίων, έχουν αποδειχθεί στη ρευματοειδή αρθρίτιδα, τη φλεγμονώδη νόσο του εντέρου, την ψωρίαση και το άσθμα. Τα Ω-3 και Ω-6 πολυακόρεστα λιπαρά οξέα επιδρούν σε διάφορες κυτοκίνες, συμπεριλαμβανομένων των IL-1, IL-6 και TNF.

 Θεραπεία με ρετινοειδή

 Η per os θεραπεία με τον αρωματικό ρετινοειδή αιθυλεστέρα, ετρετινάτη είναι αποτελεσματική σε πολλούς ασθενείς με ψωρίαση, ειδικά με φλυκταινώδη μορφή της νόσου. Το φάρμακο έχει αντικατασταθεί από την ασιτρετίνη εξαιτίας του μεγάλου χρόνου ημίσειας ζωής του. Η λήψη αλκοόλ πρέπει να αποφεύγεται αυστηρά.

Οι συνδυασμοί ρετινοϊκών οξέων με φωτοχημειοθεραπεία μπορεί να είναι ευεργετικοί στη χρόνια κατά πλάκας ψωρίαση, οδηγώντας στη μείωση των αθροιστικών δόσεων του φωτός.

 Συνδυαστική θεραπεία

 Στις πιο σοβαρές μορφές ψωρίασης είναι δυνατόν να εφαρμοστεί συνδυασμός θεραπευτικών μεθόδων. Κατά τη διάρκεια αντιμετώπισης των ασθενών με μεθοτρεξάτη, για παράδειγμα, μπορούν να χρησιμοποιηθούν ταυτοχρόνως τοπικοί παράγοντες για να μειωθεί η δόση της.

Η μεθοτρεξάτη έχει συνδυαστεί με infliximab για να μειώσει την ανάπτυξη εξουδετερικών αντισωματάτων και έχει χρησιμοποιηθεί με την ασιτρετίνη για την αντιμετώπιση ασθενών με σοβαρή, γενικευμένη φλυκταινώδη ψωρίαση. Η χρήση της PUVA σε συνδυασμό με ρετινοειδή καλείται fie–PUVA και έχει μελετηθεί εκτενώς. Με τη συνδυαστική συστηματική θεραπεία υπάρχει η δυνατότητα να περιοριστεί η συνολική τοξικότητα, αν οι τοξίνες κάθε παράγοντα διαφέρουν. Ωστόσο, τα νέα σχήματα θα πρέπει να εφαρμόζονται με προσοχή επειδή υφίσταται το ενδεχόμενο αθροιστικής τοξικότητας ή φαρμακευτικών αλληλεπιδράσεων.

 Νέες θεραπείες: αναστολείς της PDE4

 Απρεμιλάστη: είναι ένα σχετικά καινούριο φάρμακο το οποίο κυκλοφορεί με την εμπορική ονομασία Otezla και λειτουργεί αναστέλλοντας τη φλεγμονώδη διαδικασία εντός των κυττάρων. Αναστέλλει τη λειτουργία της φωσφοδιεστεράσης 4, ώστε να εμποδίσει τη μετάδοση του μηνύματος της φλεγμονής μέσα στο ίδιο το κύτταρο. Χορηγείται από το στόμα δύο φορές την ημέρα. Βασικές παρενέργειες είναι η ναυτία και η ήπια διάρροια, οι οποίες όμως δεν επιμένουν.

 Σήμερα, η προς επιλογή θεραπεία θα πρέπει να συνδυάζει υψηλή αποτελεσματικότητα, ταχεία έναρξη δράσης, μακροχρόνια διατήρηση του θεραπευτικού αποτελέσματος και ευκολία χορήγησης, ταυτόχρονα με καλή ανοχή και ασφάλεια. Στόχος της θα πρέπει να είναι, τόσο η κατά το δυνατόν γρηγορότερη ύφεση των συμπτωμάτων, όσο και η επαναφορά σε μία ομαλή καθημερινότητα και η βελτίωση του τρόπου ζωής.

Αυτό που πρέπει να γνωρίζουμε είναι πως η ψωρίαση δεν είναι κολλητική, ούτε αποτέλεσμα κακής προσωπικής υγιεινής, όπως συχνά πιστεύεται. Για αυτό, οι ασθενείς δεν πρέπει να βιώνουν τον κοινωνικό αποκλεισμό.

TrueMed-ForLivingMore

Ψωρίαση: Τι είναι και τρόποι αντιμετώπισης

Ιωάννα Οικονόμου

Η ψωρίαση αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες γνωστές ασθένειες του ανθρώπου και ταυτόχρονα από τις πιο παρεξηγημένες. Είναι μια χρόνια δερματική πάθηση, η οποία χαρακτηρίζεται από αλλοιώσεις του δέρματος, με πιο συχνή εκδήλωση, τις φλεγμονώδεις, ερυθηματώδεις πλάκες, οι οποίες καλύπτονται από αργυρόλευκες φολίδες. Δεν αποτελεί ένα απλό εξάνθημα με δυσάρεστη εικόνα, αλλά μια εκδήλωση συστηματικής φλεγμονής.

ΑΙΤΙΕΣ

Η ακριβής αιτιολογία της ψωριάσης δεν είναι γνωστή, αλλά σύμφωνα με τα επιστημονικά δεδομένα, η ψωρίαση είναι αποτέλεσμα διαταραχής του ανοσοποιητικού συστήματος του οργανισμού, όπου τα Τ- λεμφοκύτταρα από τα οποία απελευθερώνονται ορισμένες κυτοκίνες (ουσίες πρωτεϊνικής φύσης), παίζουν σημαντικό ρόλο στην εμφάνιση της νόσου.

Διάφοροι παράγοντες μπορεί να οδηγήσουν σε έξαρση:

1. Το στρες

2. Η υπερβολή στο αλκοόλ

3. Το κάπνισμα

4. Τα άτομα που πάσχουν από ψωρίαση μπορεί να υποφέρουν και από κατάθλιψη ή να έχουν μειωμένη αυτοεκτίμηση. Για αυτό ένας σημαντικός παράγοντας στην εκτίμηση της σοβαρότητας ενός περιστατικού ψωρίασης είναι και η ποιότητα ζωής.

 Κληρονομικότητα

 Η νόσος δεν είναι κληρονομική με την έννοια της άμεσης μετάδοσης από τους γονείς στα παιδιά, αλλά με την έννοια αυξημένης πιθανότητας να εμφανιστεί στα παιδιά, όταν πάσχουν οι γονείς. Το 1/3 των ασθενών με ψωρίαση έχουν θετικό οικογενειακό ιστορικό, με ένα ή περισσότερα μέλη της οικογένειά τους να πάσχουν από κάποια μορφή της νόσου.

Συμπτώματα

 Η ψωριασική βλάβη χαρακτηρίζεται από μια κόκκινη πλάκα λίγων εκατοστών που καλύπτεται από παχιά λέπια αργυρού χρώματος και έχει σαφή όρια γύρω από το υγιές δέρμα. Εμφανίζονται συχνότερα στο τριχωτό της κεφαλής, στους αγκώνες, στα γόνατα και στις κνήμες, μπορούν όμως να εμφανιστούν και σε οποιοδήποτε άλλο σημείο του σώματος (παλάμες, πέλματα, νύχια, πτυχές κλπ).

Διάγνωση

 Η διάγνωση γενικότερα βασίζεται σε κλινικά χαρακτηριστικά: σαφώς περιγεγραμμένες, ερυθρές, αποφολιδωμένες πλάκες που τυπικά βρίσκονται στους αγκώνες, τα γόνατα, το κρανίο και τη μεσογλουτιαία περιοχή, βλάβες στις παλάμες, στα πέλματα των ποδιών ή στα γεννητικά όργανα. Για την πλήρη εικόνα διεξάγεται σωματική (φυσική) εξέταση. Τέλος, συλλέγονται πληροφορίες σχετικά με το ιστορικό του ασθενούς (ηλικία έναρξης, περιβαλλοντικούς και φαρμακολογικούς παράγοντες, ταυτόχρονη χρήση φαρμάκων, ιατρικό και χειρουργικό ιστορικό, οικογενειακό και κοινωνικό ιστορικό).

Θεραπείες

 Οι θεραπείες της ψωρίασης έχουν ως στόχο:

1. Να σταματήσουν τη γρήγορη ανάπτυξη των κυττάρων του δέρματος, ώστε να μειωθεί η φλεγμονή και ο σχηματισμός ψωριασικών πλακών.

2. Την αφαίρεση της μεγάλης συγκέντρωσης δέρματος (λέπια) και τη λείανση της επιδερμίδας με τοπικές θεραπείες που εφαρμόζονται στο δέρμα.

Θεραπεία με μεθοτρεξάτη

 Η μεθοτρεξάτη είναι ανταγωνιστής του φυλλικού οξέος. Οδηγεί στη μείωση της σύνθεσης του DNA και RNA, έχοντας σαν αποτέλεσμα τη μείωση της παραγωγής των κυττάρων του δέρματος, περιορίζοντας έτσι την έκταση της φλεγμονής. Η βασικότερη παρενέργεια της μεθοτρεξάτης είναι η ναυτία, για την οποία όμως υπάρχει τρόπος αντιμετώπισης. Υπό σωστή παρακολούθηση, η μεθοτρεξάτη είναι μια αποτελεσματική θεραπεία για την ψωρίαση. Υπάρχουν βέβαια κατηγορίες ασθενών με βαριά νοσήματα (όπως ηπατίτιδα ή φυματίωση) για τους οποίους η μεθοτρεξάτη δεν αποτελεί θεραπεία επιλογής. Οι ασθενείς θα πρέπει να εξετάζονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα, όσον αφορά τη γενική εξέταση αίματος, τον έλεγχο της ηπατικής και νεφρικής λειτουργείας και ένα πιο εξειδικευμένο δείκτη για τη λειτουργία του ήπατος (P3NP), ώστε να είμαστε σίγουροι για την ασφαλή συνέχιση της θεραπείας.

Θεραπεία με τοπικά κορτικοστεροειδή

 Αποτελούν συχνά αρχική θεραπεία μικρών περιοχών, ήπιας ή μέτριας έκτασης, μειώνοντας το ρυθμό ανάπτυξης των δερματικών κυττάρων και περιορίζοντας τη φλεγμονή και τον κνησμό. Διακρίνονται σε ήπια και σε ισχυρά, με τη χρήση των δεύτερων να πρέπει να γίνεται με μέτρο και αποφεύγοντας τις ευαίσθητες περιοχές, όπως είναι τα βλέφαρα, το πρόσωπο και τα γεννητικά όργανα. Τα ισχυρά χρησιμοποιούνται κυρίως σε λιγότερο ευαίσθητες περιοχές όπως είναι οι αγκώνες και τα γόνατα, ενώ τα ήπια χρησιμοποιούνται στο πρόσωπο, στις μασχάλες ή στη βουβωνική χώρα.

 Φωτοθεραπεία

 Συνίσταται στην έκθεση του δέρματος στην υπεριώδη ακτινοβολία από τεχνητές πηγές, με ή χωρίς ταυτόχρονη φαρμακευτική αγωγή που αυξάνει την ευαισθησία του δέρματος στο φως. Το φως μειώνει τη φλεγμονή, προκαλεί τοπική ανοσοκαταστολή και συμβάλλει στην εξάλειψη ή τον περιορισμό της ψωρίασης. Η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει τη συστηματική έκθεση στο ηλιακό φως ή τη θεραπεία με τεχνητή υπεριώδη ακτινοβολία και μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην αντιμετώπιση μέτριας ή σοβαρής ψωριασης. Υπάρχουν δύο είδη φωτοθεραπείας, η φωτοθεραπεία με υπεριώδη ακτινοβολία Β (UVB) και η φωτοθεραπεία PUVA. Η φωτοθεραπεία UVB υπάρχει και στο φυσικό και στο τεχνητό φως και βοηθά στην επιβράδυνση του υπερπολλαπλασιασμού των δερματικών κυττάρων στις προσβεβλημένες περιοχές. Η φωτοθεραπεία βασίζεται στην υπεριώδη ακτινοβολία Α.

 Θεραπεία με Laser Excimer

 Αυτή η μορφή θεραπείας της ψωρίασης χρησιμοποιεί εντοπισμένες δέσμες laser φωτός ώστε να ελέγξει ήπιες και μέτριες μορφές ψωρίασης, χωρίς να βλάψει την υγιή γύρω περιοχή. Το Excimer laser παράγει υπεριώδη ακτινοβολία Β (UVB) συγκεκριμένου μήκους κύματος (308nm) απευθείας στην πάσχουσα περιοχή. Δεν έρχεται σε επαφή με το υγιές δέρμα και για αυτό μειώνεται ο κίνδυνος έκθεσης σε υπεριώδη ακτινοβολία. Έχει αντίστοιχη αποτελεσματικότητα με την παραδοσιακή φωτοθεραπεία, αλλά χρειάζονται λιγότερες συνεδρίες, καθώς το φως είναι δυνατότερο και εισχωρεί βαθύτερα στο δέρμα.

 Θεραπεία με βιολογικούς παράγοντες

 Προτιμάται σε σοβαρές μορφές της νόσου, όταν οι κλασικές θεραπείες έχουν αποτύχει ή υπάρχει αντένδειξη για τη χορήγησή τους ή υπάρχει κίνδυνος αυξημένης τοξικότητας από τη χρήση τους και αν η ψωρίαση επηρεάζει σημαντικά την ποιότητα του ατόμου. Η χρήση βιολογικών παραγόντων έχει πιο εξειδικευμένη δράση, για αυτό και θεωρείται στοχευμένη θεραπεία. Πριν από τη χορήγηση οποιουδήποτε βιολογικού παράγοντα πρέπει να πραγματοποιηθεί κλινικός και εργαστηριακός έλεγχος, καθώς και ο απαραίτητος εμβολιαστικός προγραμματισμός για γρίπη ή οποιοδήποτε άλλο εμβόλιο είναι απαραίτητο να πραγματοποιηθεί. Η χρήση βιολογικών παραγόντων έχει αποτελεσματική δράση κυρίως στην καταπολέμηση εκτεταμένων μορφών της νόσου και της ψωριασικής αρθρίτιδας.

 Θεραπεία με κυκλοσπορίνη

 Το θεραπευτικό όφελος της κυκλοσπορίνης στην ψωρίαση μπορεί να συσχετίζεται με την τροποποίηση προς τα κάτω των προφλεγμονωδών επιδερμιδικών κυτοκινών. Η μικρογαλακτώδης σύνθεση του Νeoral έχει μεγαλύτερη βιοδιαθεσιμότητα και έχει καθιερωθεί σήμερα. Δυστυχώς, οι βλάβες επίσης υποτροπιάζουν ταχέως και απαιτείται μετάβαση σε κάποιου αλλου είδους θεραπείας. Η θεραπευτική χρονική διάρκεια των 6 μηνών συσχετίζεται με χαμηλή επίπτωση νεφρικών επιπλοκών, αλλά θα πρέπει να παρακολουθείται η αρτηριακή πίεση και η κρεατινίνη του ορού και οι δόσεις να προσαρμόζονται ανάλογα. Η δόση συνήθως μειώνεται όταν η τιμή της κρεατινίνης αυξηθεί πάνω από το 30% της τιμής αναφοράς.

 Θεραπεία με ωμέγα-3

 Οι αντιφλεγμονώδεις δράσεις των πλουσίων σε Ω-3 πολυακόρεστα λιπαρά οξέα ιχθυελαίων, έχουν αποδειχθεί στη ρευματοειδή αρθρίτιδα, τη φλεγμονώδη νόσο του εντέρου, την ψωρίαση και το άσθμα. Τα Ω-3 και Ω-6 πολυακόρεστα λιπαρά οξέα επιδρούν σε διάφορες κυτοκίνες, συμπεριλαμβανομένων των IL-1, IL-6 και TNF.

 Θεραπεία με ρετινοειδή

 Η per os θεραπεία με τον αρωματικό ρετινοειδή αιθυλεστέρα, ετρετινάτη είναι αποτελεσματική σε πολλούς ασθενείς με ψωρίαση, ειδικά με φλυκταινώδη μορφή της νόσου. Το φάρμακο έχει αντικατασταθεί από την ασιτρετίνη εξαιτίας του μεγάλου χρόνου ημίσειας ζωής του. Η λήψη αλκοόλ πρέπει να αποφεύγεται αυστηρά.

Οι συνδυασμοί ρετινοϊκών οξέων με φωτοχημειοθεραπεία μπορεί να είναι ευεργετικοί στη χρόνια κατά πλάκας ψωρίαση, οδηγώντας στη μείωση των αθροιστικών δόσεων του φωτός.

 Συνδυαστική θεραπεία

 Στις πιο σοβαρές μορφές ψωρίασης είναι δυνατόν να εφαρμοστεί συνδυασμός θεραπευτικών μεθόδων. Κατά τη διάρκεια αντιμετώπισης των ασθενών με μεθοτρεξάτη, για παράδειγμα, μπορούν να χρησιμοποιηθούν ταυτοχρόνως τοπικοί παράγοντες για να μειωθεί η δόση της.

Η μεθοτρεξάτη έχει συνδυαστεί με infliximab για να μειώσει την ανάπτυξη εξουδετερικών αντισωματάτων και έχει χρησιμοποιηθεί με την ασιτρετίνη για την αντιμετώπιση ασθενών με σοβαρή, γενικευμένη φλυκταινώδη ψωρίαση. Η χρήση της PUVA σε συνδυασμό με ρετινοειδή καλείται fie–PUVA και έχει μελετηθεί εκτενώς. Με τη συνδυαστική συστηματική θεραπεία υπάρχει η δυνατότητα να περιοριστεί η συνολική τοξικότητα, αν οι τοξίνες κάθε παράγοντα διαφέρουν. Ωστόσο, τα νέα σχήματα θα πρέπει να εφαρμόζονται με προσοχή επειδή υφίσταται το ενδεχόμενο αθροιστικής τοξικότητας ή φαρμακευτικών αλληλεπιδράσεων.

 Νέες θεραπείες: αναστολείς της PDE4

 Απρεμιλάστη: είναι ένα σχετικά καινούριο φάρμακο το οποίο κυκλοφορεί με την εμπορική ονομασία Otezla και λειτουργεί αναστέλλοντας τη φλεγμονώδη διαδικασία εντός των κυττάρων. Αναστέλλει τη λειτουργία της φωσφοδιεστεράσης 4, ώστε να εμποδίσει τη μετάδοση του μηνύματος της φλεγμονής μέσα στο ίδιο το κύτταρο. Χορηγείται από το στόμα δύο φορές την ημέρα. Βασικές παρενέργειες είναι η ναυτία και η ήπια διάρροια, οι οποίες όμως δεν επιμένουν.

 Σήμερα, η προς επιλογή θεραπεία θα πρέπει να συνδυάζει υψηλή αποτελεσματικότητα, ταχεία έναρξη δράσης, μακροχρόνια διατήρηση του θεραπευτικού αποτελέσματος και ευκολία χορήγησης, ταυτόχρονα με καλή ανοχή και ασφάλεια. Στόχος της θα πρέπει να είναι, τόσο η κατά το δυνατόν γρηγορότερη ύφεση των συμπτωμάτων, όσο και η επαναφορά σε μία ομαλή καθημερινότητα και η βελτίωση του τρόπου ζωής.

Αυτό που πρέπει να γνωρίζουμε είναι πως η ψωρίαση δεν είναι κολλητική, ούτε αποτέλεσμα κακής προσωπικής υγιεινής, όπως συχνά πιστεύεται. Για αυτό, οι ασθενείς δεν πρέπει να βιώνουν τον κοινωνικό αποκλεισμό.

TrueMed-ForLivingMore