Γλοίωμα εγκεφάλου – Πόσα (δεν) γνωρίζουμε?

16-11-2019

Διονυσία Κραβαριώτη

Το γλοίωμα που αντιστοιχεί στο 30-40% των ενδοκρανιακών όγκων, αποτελεί ένα είδος πρωτοπαθούς όγκου του εγκεφάλου και της σπονδυλικής στήλης που προέρχεται από τα νευρογλοιακά κύτταρα.

Τα κύτταρα αυτά σχηματίζουν τον ιστό που περιβάλλει και στηρίζει τους νευρώνες. Η ταξινόμηση και η ονομασία των γλοιωμάτων γίνεται ανάλογα με τα κύτταρα της γλοίας (αστροκύτταρα, επενδυματικά, ολιγοδενδροκύτταρα) που προσβάλλονται, ενώ ένας, ακόμη, παράγοντας που τα καθορίζει είναι τα γενετικά τους χαρακτηριστικά όπως η διπλή διαγραφή των χρωμοσωμιακών σκελών 1p και 19q στα ολιγοδενδρογλοιώματα.

Τύποι γλοιωμάτων:

Με βάση τα παραπάνω έχουμε τους εξής τύπους γλοιωμάτων:

  • Αστροκύττωμα: προέρχεται από τα κύτταρα του συνδετικού ιστού του εγκεφάλου, τα αστροκύτταρα π.χ. γλοιοβλάστωμα.

  • Επενδύμωμα: προέρχεται από κύτταρα του επενδύματος.

  • Μικτό γλοίωμα: προέρχεται από κύτταρα γλοίας, που ανήκουν σε περισσότερους από έναν τύπο.

  • Ολιγοδενδρογλοίωμα: Προέρχεται από κύτταρα του υποστηρικτικού ιστού του εγκεφάλου, τα ολιγοδενδροκύτταρα.

  • Γλοίωμα οπτικού νεύρου: Αναπτύσσεται στο οπτικό νεύρο ή πέριξ αυτού.

  • Γλοίωμα στελέχους

Τα γλοιώματα ταξινομούνται περαιτέρω ως χαμηλού βαθμού κακοήθειας γλοιώματα (στάδιο Ι ή ΙΙ) που τείνουν να αναπτύσσονται αργά και ως υψηλού βαθμού κακοήθειας γλοιώματα (στάδιο III ή IV) τα οποία αναπτύσσονται ταχύτερα, τείνουν να εξαπλώνονται και, ως εκ τούτου, έχουν χειρότερη εξέλιξη.

Επιπλέον, προσβάλλουν περισσότερο τους άντρες συγκριτικά με τις γυναίκες και τους Καυκάσιους σε σχέση με τους Αφροαμερικανούς. Επίσης, το πιο συχνό γλοίωμα στην Ευρώπη είναι το αστροκύττωμα.

Συμπτώματα:

Ένα γλοίωμα δύναται να επηρεάσει την εγκεφαλική λειτουργία και, ανάλογα με την εντόπιση και το βαθμό ανάπτυξής του, καθίσταται απειλητικό για τη ζωή του ασθενούς. Πρακτικά, τα γλοιώματα στους ενήλικες εξελίσσονται και η πρόγνωση είναι αρνητική, με προσδόκιμο ζωής από ένα έτος (γλοιοβλάστωμα) μέχρι 7-10 έτη (ολιγοδενδρογλοίωμα).

Τα συμπτώματα ενός γλοιώματος εξαρτώνται από τον τύπο του όγκου, το μέγεθος, την εντόπιση καθώς και το βαθμό ανάπτυξής του.

Κοινά κλινικά σημεία και συμπτώματα των γλοιωμάτων:

  • Κεφαλαλγία

  • Ναυτία και έμετοι

  • Απώλεια μνήμης

  • Αλλαγή προσωπικότητας ή ευερεθιστότητα

  • Διαταραχή ισορροπίας

  • Μυϊκή αδυναμία άκρων και προσώπου

  • Αιμωδίες

  • Οπτικά ελλείμματα όπως θολή όραση, διπλωπία ή απώλεια της περιφερικής όρασης.

  • Δυσχέρεια στο λόγο

  • Επιληψίες, ειδικά όταν δεν υπάρχει ιστορικό προηγηθείσας επιληψίας

Αιτίες:

Όπως συμβαίνει σε πολλούς πρωτοπαθείς όγκους του εγκεφάλου, η ακριβής αιτία των γλοιωμάτων παραμένει άγνωστη.

Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένοι παράγοντες κινδύνου που ίσως να αυξάνουν τις πιθανότητες εμφάνισής τους.

  • Ηλικία. Τα γλοιώματα είναι συνήθη σε ηλικίες μεταξύ 45 και 65 ετών και γενικά άτομα μεγαλύτερης ηλικίας είναι πιο επιρρεπή στην εκδήλωση του όγκου. Ωστόσο, συγκεκριμένοι τύποι γλοιωμάτων, όπως το επενδύμωμα ανευρίσκονται κυρίως στα παιδιά και σε νεαρούς ενήλικες.

  • Έκθεση σε ακτινοβολία. Άτομα που έχουν εκτεθεί σε ιοντίζουσα ακτινοβολία παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης όγκου στον εγκέφαλο. Κοινές μορφές ακτινοβολίας, όπως η ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία καλωδίων και εκείνης των φούρνων μικροκυμάτων, φαίνεται πως δεν σχετίζονται με το γλοίωμα. Επιπρόσθετα, δεν είναι ξεκάθαρο εάν η χρήση των κινητών τηλεφώνων εντείνει την εμφάνιση των γλοιωμάτων.

  • Οικογενειακό ιστορικό γλοιώματος. Είναι εξαιρετικά σπάνιο να εκδηλώνεται γλοίωμα μεταξύ των μελών μιας οικογένειας. Όμως, ο κίνδυνος εμφάνισης του όγκου διπλασιάζεται όταν υπάρχει οικογενειακό ιστορικό. Ορισμένα γονίδια έχουν συσχετιστεί με το γλοίωμα όπως οι μεταλλαγές των χρωμοσωμάτων 7,9 και 10 , αλλά απαιτούνται περισσότερα επιστημονικά δεδομένα, για να επιβεβαιωθεί η συσχέτιση ειδικών γενετικών παραλλαγών με τους αντίστοιχους όγκους.

Διάγνωση:

  • Πλήρες ιστορικό ασθενούς και κλινική εξέταση.

  • Οφθαλμολογική εξέταση με σκοπό τη διερεύνηση πιθανού οιδήματος από την πίεση του όγκου στο οπτικό νεύρο (οίδημα οπτικής θηλής).

  • Ακτινολογικός έλεγχος εγκεφάλου με χρήση μαγνητικής τομογραφίας (MRI) και αξονικής τομογραφίας (CT or CAT scan).

  • Αγγειογραφία για την ανάδειξη της σχέσης των αγγειακών δομών με την εξεργασία.

  • Τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων (PET) για τη μελέτη της μεταβολικής δραστηριότητας του όγκου και τη διαφορική διάγνωση μεταξύ της υποτροπής και των μετακτινικών αλλοιώσεων.

  • Φασματοσκοπία, η οποία μετρώντας μη επεμβατικά τους μεταβολίτες στους όγκους του εγκεφάλου, παρέχει πληροφορίες για τον μεταβολισμό και το ρυθμό πολλαπλασιασμού τους.

  • Βιοψία. Πρόκειται για μια διαδικασία κατά την οποία αφαιρείται μικρό τμήμα του όγκου για να εξεταστεί στο μικροσκόπιο. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η βιοψία δεν καθίσταται εφικτή, με αποτέλεσμα οι γιατροί να καταλήγουν σε διάγνωση και θεραπεία βασιζόμενοι σε άλλα ευρήματα.

Θεραπεία:

Η θεραπεία εξαρτάται από το βαθμό ταξινόμησης του όγκου.

Η βέλτιστη θεραπεία ενός γλοιώματος πρέπει να είναι εξατομικευμένη, και προτού αποφασιστεί, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η εντόπιση του όγκου, τα συμπτώματα του ασθενούς καθώς και τα οφέλη και οι πιθανοί κίνδυνοι που προξενεί η εφαρμογή της.

Στις θεραπευτικές επιλογές περιλαμβάνονται η χειρουργική επέμβαση, η ακτινοθεραπεία και η χημειοθεραπεία.

Η χειρουργική επέμβαση προϋποθέτει κρανιοτομία και είναι η πιο συνηθισμένη αρχική αντιμετώπιση των γλοιωμάτων ειδικά όταν πρέπει να μειωθεί η ενδοκράνια πίεση. Συνήθως, ο όγκος βρίσκεται σε περιοχές του εγκεφάλου σημαντικής λειτουργικότητας. Συνεπώς, για να είναι η εκτομή αυτού πιο ασφαλής και ριζική, αξιοποιούνται η δεσμιδογραφία, η διεγχειρητική MRI, συστήματα νευροπλοήγησης, η έγχυση φθοριζουσών ουσιών, το laser καθώς και το awake brain surgery. Εκτός από τον κίνδυνο προσβολής κάποιας περιοχής υψίστης σημασίας, στις επιπλοκές περιλαμβάνονται η αιμορραγία και οι λοιμώξεις.

Η βιοψία κατά τη διάρκεια χειρουργικής αφαίρεσης όγκου και η αποστολή της στον παθολογοανατόμο θα καθορίσουν τα ακριβή χαρακτηριστικά του όγκου, ώστε να εκτιμηθεί η πρόγνωση και να επιλεχθεί η βέλτιστη για τον ασθενή θεραπεία.

Η ακτινοθεραπεία εφαρμόζεται μετά από χειρουργική επέμβαση για κάποια είδη γλοιωμάτων ή για εκείνα τα οποία εδράζονται σε περιοχές, όπου η επέμβαση δεν ενδείκνυται. Ειδικότερα, αξιοποιούνται η εξωτερική ακτινοθεραπεία, η στερεοτακτική ακτινοχειρουργική (Gamma knife) και η βραχυθεραπεία. Οι παρενέργειες της ακτινοθεραπείας εξαρτώνται από τον τύπο και τη δόση της ακτινοβολίας που κανείς λαμβάνει. Οι πιο συνήθεις κατά τη διάρκεια αυτής ή αμέσως μετά, είναι η κόπωση, ο ερεθισμός του τριχωτού της κεφαλής και οι κεφαλαλγίες.

Η χημειοθεραπεία, η οποία περιλαμβάνει φάρμακα που χορηγούνται per os ή ενδοφλέβια, συστήνεται μετά το χειρουργείο και την ακτινοθεραπεία. Το κύριο φάρμακο κλασικής χημειοθεραπείας που δίνεται είναι η temozolomide (per os). Στις κύριες παρενέργειές της περιλαμβάνονται οι αιμορραγίες, η αναιμία, η κεφαλαλγία και ο πυρετός.

Στοχευμένη θεραπεία:

Τα φάρμακα αυτού του είδους χημειοθεραπείας δεσμεύονται σε συγκεκριμένες μεταλλαγές που παρουσιάζουν τα καρκινικά κύτταρα και τις απενεργοποιούν, οδηγώντας έτσι τα καρκινικά κύτταρα σε θάνατο. Το bevacizumab, που εμποδίζει την αγγειογένεση, αποτελεί ένα τέτοιο φάρμακο και χρησιμοποιείται στο γλοιοβλάστωμα, τον πιο συχνό κακοήθη όγκο του εγκεφάλου. Ακόμη, τα «αντι – πληροφοριακά» ολιγονουκλεοτίδια εισαγόμενα με έναν καθετήρα συνδεόμενο στον όγκο και στοχεύοντας απευθείας εναντίον του TGF-β2, φαίνεται να δρουν αποτελεσματικά στο αστροκύττωμα 4ου βαθμού.

Καινοτόμες θεραπείες:

Η έρευνα που αφορά στον καρκίνο του εγκεφάλου είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένη. Συγκεκριμένα, οι ερευνητές αναζητούν νέους τρόπους να μεταφέρουν φάρμακα στους καρκινικούς όγκους, όπως αντλίες που απελευθερώνουν συνεχώς και με βραδύ ρυθμό τα παραπάνω φάρμακα.

Ένας άλλος τύπος θεραπείας μεταφέρει ηλεκτρικά πεδία στον εγκέφαλο και φαίνεται πως διακόπτει την ταχεία εξάπλωση των καρκινικών κυττάρων. Πρόκειται για μία ευκολοφόρετη, φορητή συσκευή που συνδυάζεται με temozolomide σε νεοδιαγνωσμένους ενήλικες με γλοιοβλάστωμα.

Η εμφυτευμένη και βιοδιασπώμενη θεραπεία wafer βασίζεται σε έναν εμφυτευμένο δίσκο που απελευθερώνει φάρμακα στον καρκινικό ιστό, ο οποίος παραμένει μετά το χειρουργείο. Επιπρόσθετα, νανο-σωματίδια δύνανται να μεταφέρουν φάρμακα απευθείας στον καρκινικό όγκο διαπερνώντας με επιτυχία τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό.

Παράλληλα με τη θεραπευτική αγωγή που θα ακολουθηθεί, και η φυσιοθεραπεία, και η λογοθεραπεία, και η εργοθεραπεία καθώς και η ψυχολογική υποστήριξη των ασθενών, είναι απαραίτητες για την αποκατάσταση της υγείας τους και την ομαλή επάνοδό τους στην καθημερινότητα.

|MRI εικόνα γλοιοβλαστώματος (Τ1 και Τ2 αντίστοιχα): κεντρική περιοχή νέκρωσης με περιεστιακό οίδημα |

Βιβλιογραφία

TrueMed-ForLivingMore

Tags :

ΓΛΟΙΩΜΑΤΑ

ΕΝΔΟΚΡΑΝΙΑΓΚΟΣ ΟΓΚΟΣ

ΤΥΠΟΙ ΓΛΟΙΩΜΑΤΩΝ

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΓΛΟΙΩΜΑΤΩΝ

ΚΛΙΝΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ ΓΛΟΙΩΜΑΤΑ

ΙΑΤΡΙΚΗ ΓΛΟΙΩΜΑΤΑ

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΓΛΟΙΩΜΑ

Κοινοποιήστε 

| Επικοινωνία | Η ομάδα μας | Διαφημιστείτε στη truemed.gr|  | Όροι χρήσης | Προσωπικά δεδομένα | Copyright©Truemed | |Για περισσότερη ζωή | Υγειά-διατροφή |
Designed – Developed by Premiumweb.gr

 

ΒΡΕΙΤΕ ΜΑΣ 

© 2019 TrueMed Media. All rights reserved. Our website services, content, and products are for informational purposes only. TrueMed Media does not provide medical advice, diagnosis, or treatment.

Γλοίωμα εγκεφάλου – Πόσα (δεν) γνωρίζουμε?

16-11-2019

Διονυσία Κραβαριώτη

Το γλοίωμα που αντιστοιχεί στο 30-40% των ενδοκρανιακών όγκων, αποτελεί ένα είδος πρωτοπαθούς όγκου του εγκεφάλου και της σπονδυλικής στήλης που προέρχεται από τα νευρογλοιακά κύτταρα.

Τα κύτταρα αυτά σχηματίζουν τον ιστό που περιβάλλει και στηρίζει τους νευρώνες. Η ταξινόμηση και η ονομασία των γλοιωμάτων γίνεται ανάλογα με τα κύτταρα της γλοίας (αστροκύτταρα, επενδυματικά, ολιγοδενδροκύτταρα) που προσβάλλονται, ενώ ένας, ακόμη, παράγοντας που τα καθορίζει είναι τα γενετικά τους χαρακτηριστικά όπως η διπλή διαγραφή των χρωμοσωμιακών σκελών 1p και 19q στα ολιγοδενδρογλοιώματα.

Τύποι γλοιωμάτων:

Με βάση τα παραπάνω έχουμε τους εξής τύπους γλοιωμάτων:

  • Αστροκύττωμα: προέρχεται από τα κύτταρα του συνδετικού ιστού του εγκεφάλου, τα αστροκύτταρα π.χ. γλοιοβλάστωμα.

  • Επενδύμωμα: προέρχεται από κύτταρα του επενδύματος.

  • Μικτό γλοίωμα: προέρχεται από κύτταρα γλοίας, που ανήκουν σε περισσότερους από έναν τύπο.

  • Ολιγοδενδρογλοίωμα: Προέρχεται από κύτταρα του υποστηρικτικού ιστού του εγκεφάλου, τα ολιγοδενδροκύτταρα.

  • Γλοίωμα οπτικού νεύρου: Αναπτύσσεται στο οπτικό νεύρο ή πέριξ αυτού.

  • Γλοίωμα στελέχους

Τα γλοιώματα ταξινομούνται περαιτέρω ως χαμηλού βαθμού κακοήθειας γλοιώματα (στάδιο Ι ή ΙΙ) που τείνουν να αναπτύσσονται αργά και ως υψηλού βαθμού κακοήθειας γλοιώματα (στάδιο III ή IV) τα οποία αναπτύσσονται ταχύτερα, τείνουν να εξαπλώνονται και, ως εκ τούτου, έχουν χειρότερη εξέλιξη.

Επιπλέον, προσβάλλουν περισσότερο τους άντρες συγκριτικά με τις γυναίκες και τους Καυκάσιους σε σχέση με τους Αφροαμερικανούς. Επίσης, το πιο συχνό γλοίωμα στην Ευρώπη είναι το αστροκύττωμα.

Συμπτώματα:

Ένα γλοίωμα δύναται να επηρεάσει την εγκεφαλική λειτουργία και, ανάλογα με την εντόπιση και το βαθμό ανάπτυξής του, καθίσταται απειλητικό για τη ζωή του ασθενούς. Πρακτικά, τα γλοιώματα στους ενήλικες εξελίσσονται και η πρόγνωση είναι αρνητική, με προσδόκιμο ζωής από ένα έτος (γλοιοβλάστωμα) μέχρι 7-10 έτη (ολιγοδενδρογλοίωμα).

Τα συμπτώματα ενός γλοιώματος εξαρτώνται από τον τύπο του όγκου, το μέγεθος, την εντόπιση καθώς και το βαθμό ανάπτυξής του.

Κοινά κλινικά σημεία και συμπτώματα των γλοιωμάτων:

  • Κεφαλαλγία

  • Ναυτία και έμετοι

  • Απώλεια μνήμης

  • Αλλαγή προσωπικότητας ή ευερεθιστότητα

  • Διαταραχή ισορροπίας

  • Μυϊκή αδυναμία άκρων και προσώπου

  • Αιμωδίες

  • Οπτικά ελλείμματα όπως θολή όραση, διπλωπία ή απώλεια της περιφερικής όρασης.

  • Δυσχέρεια στο λόγο

  • Επιληψίες, ειδικά όταν δεν υπάρχει ιστορικό προηγηθείσας επιληψίας

Αιτίες:

Όπως συμβαίνει σε πολλούς πρωτοπαθείς όγκους του εγκεφάλου, η ακριβής αιτία των γλοιωμάτων παραμένει άγνωστη.

Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένοι παράγοντες κινδύνου που ίσως να αυξάνουν τις πιθανότητες εμφάνισής τους.

  • Ηλικία. Τα γλοιώματα είναι συνήθη σε ηλικίες μεταξύ 45 και 65 ετών και γενικά άτομα μεγαλύτερης ηλικίας είναι πιο επιρρεπή στην εκδήλωση του όγκου. Ωστόσο, συγκεκριμένοι τύποι γλοιωμάτων, όπως το επενδύμωμα ανευρίσκονται κυρίως στα παιδιά και σε νεαρούς ενήλικες.

  • Έκθεση σε ακτινοβολία. Άτομα που έχουν εκτεθεί σε ιοντίζουσα ακτινοβολία παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης όγκου στον εγκέφαλο. Κοινές μορφές ακτινοβολίας, όπως η ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία καλωδίων και εκείνης των φούρνων μικροκυμάτων, φαίνεται πως δεν σχετίζονται με το γλοίωμα. Επιπρόσθετα, δεν είναι ξεκάθαρο εάν η χρήση των κινητών τηλεφώνων εντείνει την εμφάνιση των γλοιωμάτων.

  • Οικογενειακό ιστορικό γλοιώματος. Είναι εξαιρετικά σπάνιο να εκδηλώνεται γλοίωμα μεταξύ των μελών μιας οικογένειας. Όμως, ο κίνδυνος εμφάνισης του όγκου διπλασιάζεται όταν υπάρχει οικογενειακό ιστορικό. Ορισμένα γονίδια έχουν συσχετιστεί με το γλοίωμα όπως οι μεταλλαγές των χρωμοσωμάτων 7,9 και 10 , αλλά απαιτούνται περισσότερα επιστημονικά δεδομένα, για να επιβεβαιωθεί η συσχέτιση ειδικών γενετικών παραλλαγών με τους αντίστοιχους όγκους.

Διάγνωση:

  • Πλήρες ιστορικό ασθενούς και κλινική εξέταση.

  • Οφθαλμολογική εξέταση με σκοπό τη διερεύνηση πιθανού οιδήματος από την πίεση του όγκου στο οπτικό νεύρο (οίδημα οπτικής θηλής).

  • Ακτινολογικός έλεγχος εγκεφάλου με χρήση μαγνητικής τομογραφίας (MRI) και αξονικής τομογραφίας (CT or CAT scan).

  • Αγγειογραφία για την ανάδειξη της σχέσης των αγγειακών δομών με την εξεργασία.

  • Τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων (PET) για τη μελέτη της μεταβολικής δραστηριότητας του όγκου και τη διαφορική διάγνωση μεταξύ της υποτροπής και των μετακτινικών αλλοιώσεων.

  • Φασματοσκοπία, η οποία μετρώντας μη επεμβατικά τους μεταβολίτες στους όγκους του εγκεφάλου, παρέχει πληροφορίες για τον μεταβολισμό και το ρυθμό πολλαπλασιασμού τους.

  • Βιοψία. Πρόκειται για μια διαδικασία κατά την οποία αφαιρείται μικρό τμήμα του όγκου για να εξεταστεί στο μικροσκόπιο. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η βιοψία δεν καθίσταται εφικτή, με αποτέλεσμα οι γιατροί να καταλήγουν σε διάγνωση και θεραπεία βασιζόμενοι σε άλλα ευρήματα.

Θεραπεία:

Η θεραπεία εξαρτάται από το βαθμό ταξινόμησης του όγκου.

Η βέλτιστη θεραπεία ενός γλοιώματος πρέπει να είναι εξατομικευμένη, και προτού αποφασιστεί, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η εντόπιση του όγκου, τα συμπτώματα του ασθενούς καθώς και τα οφέλη και οι πιθανοί κίνδυνοι που προξενεί η εφαρμογή της.

Στις θεραπευτικές επιλογές περιλαμβάνονται η χειρουργική επέμβαση, η ακτινοθεραπεία και η χημειοθεραπεία.

Η χειρουργική επέμβαση προϋποθέτει κρανιοτομία και είναι η πιο συνηθισμένη αρχική αντιμετώπιση των γλοιωμάτων ειδικά όταν πρέπει να μειωθεί η ενδοκράνια πίεση. Συνήθως, ο όγκος βρίσκεται σε περιοχές του εγκεφάλου σημαντικής λειτουργικότητας. Συνεπώς, για να είναι η εκτομή αυτού πιο ασφαλής και ριζική, αξιοποιούνται η δεσμιδογραφία, η διεγχειρητική MRI, συστήματα νευροπλοήγησης, η έγχυση φθοριζουσών ουσιών, το laser καθώς και το awake brain surgery. Εκτός από τον κίνδυνο προσβολής κάποιας περιοχής υψίστης σημασίας, στις επιπλοκές περιλαμβάνονται η αιμορραγία και οι λοιμώξεις.

Η βιοψία κατά τη διάρκεια χειρουργικής αφαίρεσης όγκου και η αποστολή της στον παθολογοανατόμο θα καθορίσουν τα ακριβή χαρακτηριστικά του όγκου, ώστε να εκτιμηθεί η πρόγνωση και να επιλεχθεί η βέλτιστη για τον ασθενή θεραπεία.

Η ακτινοθεραπεία εφαρμόζεται μετά από χειρουργική επέμβαση για κάποια είδη γλοιωμάτων ή για εκείνα τα οποία εδράζονται σε περιοχές, όπου η επέμβαση δεν ενδείκνυται. Ειδικότερα, αξιοποιούνται η εξωτερική ακτινοθεραπεία, η στερεοτακτική ακτινοχειρουργική (Gamma knife) και η βραχυθεραπεία. Οι παρενέργειες της ακτινοθεραπείας εξαρτώνται από τον τύπο και τη δόση της ακτινοβολίας που κανείς λαμβάνει. Οι πιο συνήθεις κατά τη διάρκεια αυτής ή αμέσως μετά, είναι η κόπωση, ο ερεθισμός του τριχωτού της κεφαλής και οι κεφαλαλγίες.

Η χημειοθεραπεία, η οποία περιλαμβάνει φάρμακα που χορηγούνται per os ή ενδοφλέβια, συστήνεται μετά το χειρουργείο και την ακτινοθεραπεία. Το κύριο φάρμακο κλασικής χημειοθεραπείας που δίνεται είναι η temozolomide (per os). Στις κύριες παρενέργειές της περιλαμβάνονται οι αιμορραγίες, η αναιμία, η κεφαλαλγία και ο πυρετός.

Στοχευμένη θεραπεία:

Τα φάρμακα αυτού του είδους χημειοθεραπείας δεσμεύονται σε συγκεκριμένες μεταλλαγές που παρουσιάζουν τα καρκινικά κύτταρα και τις απενεργοποιούν, οδηγώντας έτσι τα καρκινικά κύτταρα σε θάνατο. Το bevacizumab, που εμποδίζει την αγγειογένεση, αποτελεί ένα τέτοιο φάρμακο και χρησιμοποιείται στο γλοιοβλάστωμα, τον πιο συχνό κακοήθη όγκο του εγκεφάλου. Ακόμη, τα «αντι – πληροφοριακά» ολιγονουκλεοτίδια εισαγόμενα με έναν καθετήρα συνδεόμενο στον όγκο και στοχεύοντας απευθείας εναντίον του TGF-β2, φαίνεται να δρουν αποτελεσματικά στο αστροκύττωμα 4ου βαθμού.

Καινοτόμες θεραπείες:

Η έρευνα που αφορά στον καρκίνο του εγκεφάλου είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένη. Συγκεκριμένα, οι ερευνητές αναζητούν νέους τρόπους να μεταφέρουν φάρμακα στους καρκινικούς όγκους, όπως αντλίες που απελευθερώνουν συνεχώς και με βραδύ ρυθμό τα παραπάνω φάρμακα.

Ένας άλλος τύπος θεραπείας μεταφέρει ηλεκτρικά πεδία στον εγκέφαλο και φαίνεται πως διακόπτει την ταχεία εξάπλωση των καρκινικών κυττάρων. Πρόκειται για μία ευκολοφόρετη, φορητή συσκευή που συνδυάζεται με temozolomide σε νεοδιαγνωσμένους ενήλικες με γλοιοβλάστωμα.

Η εμφυτευμένη και βιοδιασπώμενη θεραπεία wafer βασίζεται σε έναν εμφυτευμένο δίσκο που απελευθερώνει φάρμακα στον καρκινικό ιστό, ο οποίος παραμένει μετά το χειρουργείο. Επιπρόσθετα, νανο-σωματίδια δύνανται να μεταφέρουν φάρμακα απευθείας στον καρκινικό όγκο διαπερνώντας με επιτυχία τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό.

Παράλληλα με τη θεραπευτική αγωγή που θα ακολουθηθεί, και η φυσιοθεραπεία, και η λογοθεραπεία, και η εργοθεραπεία καθώς και η ψυχολογική υποστήριξη των ασθενών, είναι απαραίτητες για την αποκατάσταση της υγείας τους και την ομαλή επάνοδό τους στην καθημερινότητα.

|MRI εικόνα γλοιοβλαστώματος (Τ1 και Τ2 αντίστοιχα): κεντρική περιοχή νέκρωσης με περιεστιακό οίδημα |

Βιβλιογραφία

TrueMed-ForLivingMore

Κοινοποιήστε 

© 2019 TrueMed Media. All rights reserved. Our website services, content, and products are for informational purposes only. TrueMed Media does not provide medical advice, diagnosis, or treatment.

+ posts

Το μέλος αυτό έχει μπει στην ομάδα της TrueMed, αλλά ακόμα δεν εχει συνεισφέρει κάποιο άρθρο στην σελίδα μας.